T-70
Z Wikipedii
T-70 | |
Dane podstawowe | |
Państwo | ZSRR |
Producent | Fabryka Samochodów w Gorkim |
Trakcja | gąsienicowa |
Typ | czołg lekki |
Załoga | 2 ludzi |
Historia | |
Prototyp | 1941 |
Lata produkcji | 1942-1943 |
Wycofanie ze służby | 1947 |
Wyprodukowano | 8226 |
Dane techniczne | |
Silnik | 2 sprzężone silniki gaźnikowe, 4-suwowe, 6-cylindrowe, rzędowe GAZ-202 lub GAZ-70-6000 |
Moc | 2x70 |
Transmisja | mechaniczna |
Moc jedn. | 14-17 KM/tonę |
Nacisk jedn. | 0,67-0,70 kg/cm² |
Wymiary | |
Długość maksymalna | 4,42 m |
Szerokość | 2,47 m |
Wysokość | 2,08 m |
Prześwit | 0,30 m |
Masa | |
Masa bojowa | 10 t |
Pojemność zbiorników paliwa | 480 l |
Opancerzenie | |
Typ pancerza | spawany z płyt walcowanych |
Grubość pancerza | 10-45 mm |
Osiągi | |
Prędkości maksymalne | |
Na drodze | 45 km/h |
Zdolność pokonywania przeszkód | |
Brody bez przygotowania | 0,90 m |
Rowy | 1,70 m |
Ściany pionowe | 0,65 m |
Stoki o nachyleniu do | 30 % |
Zasięg | po drodze-360km,w terenie-180 km |
Dane operacyjne | |
Uzbrojenie | |
Artyleryjskie | armata wz. 1938 kal. 45 mm |
Strzeleckie | km DT kal. 7,62 mm |
Użytkownicy | |
ZSRR, Polska | |
Rzuty | |
T-70, czołg lekki produkcji radzieckiej z okresu II wojny światowej.
[edytuj] Historia
Na uzbrojenie Armii Czerwonej wszedł w styczniu 1942. Jego konstrukcja stanowiła rozwinięcie wcześniejszego typu T-60. Był napędzany dwoma silnikami GAZ-202, miał grubszy pancerz i armatę kalibru 45 mm. We wrześniu 1942 rozpoczęto produkcję zmodyfikowanej wersji czołgu T-70M. Zmiany dotyczyły rozmieszczenia silników i układu przeniesienia napędu. Zmianie uległ też kształt wieży, zmodyfikowano zawieszenie i zastosowano nowocześniejsze gąsienice. W czasie wojny wyprodukowano 8226 czołgów T-70/T-70M.
[edytuj] Służba
Czołgi te w jednostkach pancernych Armii Czerwonej przejęły zadania czołgów T-60. Służyły do rozpoznania, ochrony sztabów i kolumn z zaopatrzeniem. Podobnie jak poprzednik, okazał się niezbyt odpowiedni do wykonywania zadań bojowych. Pancerz i uzbrojenie, mimo iż silniejsze, okazało się niewystarczające. Także dowódca nie był w stanie w pełni wywiązywać się ze stawianych przed nim zadań. Trudno mu było jednocześnie dowodzić czołgiem, utrzymywać łączność i strzelać z działa, a niejednokrotnie również dowodzić pododdziałem czołgów. Z tego powodu, pod koniec wojny, zadania czołgów lekkich zaczęły przejmować czołgi średnie.
Od 1943 na podwoziu czołgu T-70, produkowano działo samobieżne SU-76. Podwozie to służyło też do budowy innych dział samobieżnych z których większość nie wyszła jednak poza stadium prototypu. Były to działa: ZSU-37, Su-15, SU-16, SU-74, SU-72, SU-85A, SU-85B, SU-90. W 1943 wyprodukowano serię 75 wozów z większą wieżą i mocniejszymi silnikami pod oznaczeniem T-80.
Czołgi T-70 znajdowały się w uzbrojeniu Wojska Polskiego. Były w uzbrojeniu m.in. 1 Brygady Pancernej im. Bohaterów Westerplatte. Po zakończeniu wojny, zostały użyte bojowo w walkach z operującymi na terenie południowo-wschodniej Polski oddziałami UPA. Krótko potem wycofano je z uzbrojenia.
Radzieckie pojazdy wojskowe z okresu II wojny światowej | |
Czołgi lekkie | |
BT-2/5/7/8 • T-18 • T-26 • T-27 • T-37 • T-38 • T-40 • T-50 • T-60 • T-70 |
|
Czołgi średnie | Czołgi ciężkie |
---|---|
T-28 • T-34/76 • T-34/85 • T-44 | T-35 • Rodzina KW • IS-1, 2 • IS-3 |
Działa samobieżne | |
SU-12 • SU-57 • SU-76 • SU-85 • SU-100 • SU-122 • SU-152 • ISU-122 • ISU-152 • ZiS-30 • ZSU-37 | |
Samochody pancerne i opancerzone ciągniki artyleryjskie | |
FAI • BA-20 • BA-27 • BA-64 • BA-6 • BA-10 • T-20 | |
Pojazdy prototypowe i doświadczalne | |
SU-5 • SU-6 • SMK • T-100 • T-46 • PPG • T-34M • T-43 • SU-76I |