Język arabski
Z Wikipedii
| اللغة العربية | |
| Obszar | Algieria, Arabia Saudyjska, Bahrajn, Egipt, Erytrea, Irak, Izrael, Jemen, Jordania, Katar, Komory, Kuwejt, Liban, Libia, Maroko, Mauretania, Oman, Palestyna, Sahara Zachodnia, Somalia, Sudan, Syria, Tunezja, Zjednoczone Emiraty Arabskie i inne |
| Liczba mówiących | 225 do 285 milionów |
| Ranking | 5. |
| Klasyfikacja genetyczna | Języki afroazjatyckie *Języki semickie **Języki płd.-zach.-semickie ***Język arabski |
| Pismo | arabski |
| Status oficjalny | |
| Język urzędowy | kraje Bliskiego Wschodu, Afryki Północnej oraz dodatkowo w ONZ, obok pięciu głównych, język Zgromadzenia Ogólnego NZ |
| Regulowany przez | Akademia Języka Arabskiego |
| Kody języka | |
| ISO 639-1 | AR |
| ISO 639-2 | ARA |
| SIL | ABV |
| W Wikipedii | |
| Zobacz też: język, języki świata | |
Język arabski - język należący do południowej grupy języków semickich, zapisywany alfabetycznym pismem arabskim od strony prawej do lewej.
Kraje z arabskim jako językiem urzędowym: Algieria, Arabia Saudyjska, Autonomia Palestyńska, Bahrajn, Egipt, Erytrea, Irak, Izrael, Jemen, Jordania, Katar, Komory, Kuwejt, Liban, Libia, Maroko, Mauretania, Oman, Sahara Zachodnia, Sudan, Syria, Tunezja i Zjednoczone Emiraty Arabskie
Rozróżniamy klasyczny język arabski (wykształcony w VII i VIII wieku) oraz język potoczny z różnymi odmianami terytorialnymi (dialektami)
Klasyczny język arabski jako język świętej księgi islamu - Koranu i język wielkiej literatury i kultury arabsko-muzułmańskiej odegrał ważną rolę cywilizacyjną. Wraz z ekspansją religii zwiększał się wpływ i zasięg terytorialny samego języka.
W XIX wieku jako współczesny, arabski język literacki stał się instrumentem nowej literatury i kultury arabskiej. Używany głównie w formie pisanej, wtórnie w mowie (np. w telewizji).
Dialekty języka arabskiego używane są jedynie w mowie. Sporadycznie wykorzystuje się zapis języka mówionego w dramatach, dialogach książkowych czy komiksach. Posługuje się nimi ludność w Afryce Północnej i na Bliskim Wschodzie. Pomiędzy dialektami tymi występują duże różnice utrudniające porozumienie osobom pochodzącym z różnych rejonów świata arabskiego. Niekiedy mówi się wręcz o językach arabskich porównując sytuacje do epoki formowania się języków romańskich z lokalnych dialektów łaciny ludowej (patrz dyglosja).
Kod ISO 639: ar/ara
