Michel Houellebecq

Michel Houellebecq, pseudoniem voor Michel Thomas, (Réunion, 26 februari 1958^[1]) is een Frans auteur.

Inhoud

1 Biografie
2 Oeuvre
3 Bibliografie
4 Externe links
5 Voetnoten

[bewerk] Biografie

Zijn vader, een berggids, en moeder, een anesthesiste, interesseerden zich in feite weinig in de kleine Michel en op 6-jarige leeftijd werd hij aan zijn grootmoeder toevertrouwd, die in 1978 overleed (de naam van zijn grootmoeder nam hij later als pseudoniem over).

In 1980 behaalde hij het diploma van landbouwingenieur en trouwde in dat jaar met de zuster van een van zijn vrienden. Zijn zoon Etienne werd in 1981 geboren. Na een echtscheiding moest hij vanwege een depressie meermaals behandeld worden in psychiatrische instellingen.

Op twintigjarige leeftijd ontlook zijn literaire interesse en in 1985 kwam de ontmoeting met Michel Bulteau, die hem de mogelijkheid gaf zijn eerste boek te publiceren : een biografie van Howard P. Lovecraft : Contre le monde, contre la vie.

Zijn eerste boek, een novelle, (Extension du domaine de la lutte) verscheen in 1994.

In 1998 hertrouwde hij met Marie-Pierre.

Na de publicatie van een ingekort interview in het tijdschrift Lire, werd Houellebecq zelfs voor het gerecht gedaagd door verschillende moslimorganisaties in Frankrijk en de moskeeën van Parijs en Lyon. Deze affaire, die veel gelijkenissen vertoont met de aanval op Salman Rushdie, eindigde voor de auteur in een vrijspraak voor de rechtbank op 17 september 2002.

Sinds 1998 leeft Houellebecq in vrijwillige ballingschap, eerst in Ierland, later in Spanje.

[bewerk] Oeuvre

In zijn oeuvre beschrijft hij het bankroet van de libertijnse westerse maatschappij die de individuele vrijheid als ultieme maatstaf aanneemt en ontspoort in een koude, egoïstische samenleving waarin onder andere new age, vrije liefde, abortus, euthanasie en zelfmoord alomtegenwoordige en gebanaliseerde verschijnselen worden. Niet alleen diverse linkse groeperingen en feministen hebben zijn werk dan ook met verontwaardiging ontvangen, maar ook reisorganisaties hebben aanstoot aan zijn werk genomen. Ondanks de kritiek van het merendeel van de gevestigde media, blijkt zijn werk echter uitermate populair in Frankrijk en daarbuiten. Zo werd zijn roman Les particules élémentaires (1998, Elementaire deeltjes), reeds in ongeveer 25 talen vertaald. Velen zien hierin een teken dat een steeds groter deel van de generatie die na Mei 68 is opgegroeid zijn analyse van de huidige samenleving grotendeels deelt.

Volgens Houellebecq zou de hedendaagse roman uiteenlopende aspecten van de menselijke ervaring moeten bevatten, van zuivere emoties tot filosofische reflecties en theoretische uiteenzettingen.

In zijn eerste boek Extension du domaine de la lutte (1994, De wereld als markt en strijd) neemt hij de consumptiemaatschappij op de korrel. Seksuele begeerte en frustratie zaaien haat en verdriet onder geatomiseerde individuen. Dat het hier deels om een reactie op het verstofte existentialistische vrijheidsdenken gaat, blijkt uit een dubbele verwijzing naar Camus: een poging tot moord op een strand (vgl. Camus, L'Étranger) mislukt jammerlijk en een van de protagonisten komt om in een auto-ongeluk.

In Les particules élémentaires (1998, Elementaire deeltjes) noemt hij man en paard: de hippies en de activisten van mei 68 hebben de oude waardenstelsels opgeblazen zonder er iets voor in de plaats te stellen; integendeel, ze zijn opgegaan in de kapitalistische consumptiemaatschappij die ze grotendeels zelf vormgegeven hebben, zich troostend met de zweverij van de New Age. De levenswegen beschreven in deze roman zijn exemplarisch voor het bankroet van de liberale westerse samenleving. Deze roman veroorzaakte daarom vooral in kringen van klassiek links verwarring en woede.

Een cynisch antwoord op de liefdeloosheid geeft Plateforme (2001, Platform), waarin de hoofdpersoon eindelijk liefde vindt in een seksueel bevredigende relatie, en een reisbureau opzet voor sekstoerisme. Zijn droom spat uiteen in een wrede aanslag door moslimterroristen, die overigens sterk lijkt op de aanslag in een hotel op Bali in oktober 2002.

De werken van Houellebecq zijn vertaald door Martin de Haan, die hiervoor diverse prijzen won.

[bewerk] Bibliografie

H.P. Lovecraft : contre le monde, contre la vie (1991, essayistisch werk over H.P. Lovecraft, in De koude revolutie)
Rester vivant (1991, venijnige beschouwing over het dichterschap, Leven, lijden, schrijven - methode, in De koude revolutie)
La poursuite du bonheur (1992, poëzie)
Extension du domaine de la lutte (1994, roman, De wereld als markt en strijd)
Le sens du combat (1996, poëzie)
Les particules élémentaires (1998, roman, Elementaire deeltjes)
Interventions (1998, essays, in De koude revolutie)
Renaissance (1999, poëzie)
Lanzarote (2000, novelle met fotoboek, Lanzarote)
Plateforme (2001, roman, Platform)
La possibilité d'une île, (2005, roman, Mogelijkheid van een eiland)