Corsica (Romeinse provincie)

Corsica is de (Latijnse) naam van een Romeinse provincie. Corsica is nog altijd de naam van het eiland waarop die provincie lag. Voor de modernere benadering: zie Corsica. Corsica en Sardinia, de provincie op het eiland Sardinië, hebben veel gemeen en daarom komen stukken op deze pagina bijna letterlijk van die van Sardinia.

[bewerk] Grenzen

De Romeinse provincie Corsica kwam volledig overeen met het eiland Corsica, dat nu een regio van Frankrijk is. Het eiland wordt volledig omringd door de Middellandse Zee. De zee die ten noorden van Corsica ligt heette in de Oudheid de Mare Ligusticum. Ten westen van het eiland lag de Mare Tyrrhenum (Tyrreense Zee). Ten zuiden van Corsica lag het eiland Sardinië, met de provincie Sardinia erop. Beide eilanden werden gescheiden door de Mare Sardoum. In het oosten lag de Mare Internum.

[bewerk] Geschiedenis

[bewerk] Bronstijd

Tijdens de Bronstijd (2000-500 v. Chr. was Corsica bevolkt met stammen die in krijgerverband leefden: de sterkste stam kon het meeste macht bezitten. De rijkste konden hun dorpen ombouwen in versterkte plaatsten (zoals Filitosa). De cultuur van de stammen op Corsica had veel gemeen met die op Sardinië en de Balearen. Op alle die de eilanden zijn nuraghe's teruggevonden, waarmee men kan bewijzen dat er enig contact was tussen de eilanden en de stammen op de eilanden waren nooit politiek één. Corsica verschilde wel op één punt sterk met de andere twee: de cultuur op Corsica was laat-Megalithisch, terwijl de anderen tot de Klokbekercultuur behoorden. Dit betekende dat de volkeren op Corsica verder gingen met hun megalithische kust (zoals de megalithische graven in Settiva en Fontanaccia, terwijl de andere in een verder stadium zaten.

[bewerk] Griekenland

Omstreeks 565 v. Chr. stichtten kolonisten uit Phokaia (Phocaea) een kolonie op het eiland: Alalia (het huidige Aleria) en namen bezit van de naburige gronden. De haven lag op een strategische plaats, op de vaarroute tussen Sicilië en het zuiden van Frankrijk, beiden belangrijke kolonies van de Grieken.

[bewerk] Etrurië

Lang hield de stad het echter niet uit. In 539 v. Chr. (of 540?) versloegen de Etrusken en de Carthaagers tezamen de Grieken voor de kust van Corsica en bezetten het. De kolonie Alalia op de oostkust van het eiland werd een deel van Etrurië.

[bewerk] Carthago

De Etrusken kwamen echter in aanraking met de Romeinen en konden hun kolonie op Corsica niet behouden en het eiland werd terug onafhankelijk (niet als één land, maar de stammen stonden niet langer onder buitenlandse overheersing). De Carthagers namen de kolonie over in de 4de eeuw v. Chr. en noemden het eiland naar zijn oud-Griekse naam: Kyrnos (Grieks: bosrijk). In [[278 v. Chr. nam Carthago ook bezit van de rest van het eiland.

Het is opmerkelijk dat de Grieken, ondanks het feit dat hun kolonie verloren was gegaan, toch de handel van en naar het eiland bleven domineren. Zelfs nadat het Carthaagse leger vanaf 278 v. Chr. op het eiland aanwezig was, konden de Grieken bijna een monopolie uitbouwen in de hout-sector, in honing en hars.

[bewerk] Het Fenicisch-Romeins conflict

Rome was de nieuwe macht in de Middellandse Zee en de Romeinse en Fenicische (= Carthaagse) belangen botsten op het eiland Sicilië, waardoor de eerste Punische Oorlog (264-241 v. Chr. uitbrak. De Romeinen wonnen deze en konden in 241 v. Chr. Cilicia annexeren en in 238 v. Chr. ook Sardinia en Corsica. Deze twee laatste werden de tweede en de derde provincie van het toekomstige Romeinse Rijk

De provincie Corsica in het Romeinse Rijk.

[bewerk] Romeinse provincie: Corsica

In tegenstelling tot Sardinia bleef het heel de Romeinse bezetting van bijna 700 jaar rustig in de provincie. De Romeinen moesten dan ook niets meer innemen na de machtswisseling van 238 v. Chr. (heel het gebied stond toen al 40 jaar onder controle van Carthago) en de Romein begonnen met een trage romanisering. De nuraghecultuur stierf uit en een gematigde pro-Romeinse beschaving nam haar plaats in. Alalia werd herbouwd (het kreeg toen de naam Aleria) en werd de hoofdstad van de provincie. De stad huisveste ook een vlootbasis van de Romeinse vloot.

[bewerk] Einde van de Romeinse overheersing

Bijna 700 jaar lang regeerden de Romeinen over Corsica. Net als Sardinia maakte het eiland de grote migraties van het begin van de 5de eeuw goed door, maar (net als Sardinia) in 455 viel het eiland in de handen van de Vandalen, die vanuit noord-Afrika plundertochten hielden.

[bewerk] Na-Romeins

(Vanaf de val van het eiland in 455 spreekt men eigenlijk niet meer van de provincie Corsica, maar van het eiland Corsica. Zie deze verwijzing voor de verdere, moderne geschiedenis van het eiland)

In 533 viel Belisarius, een generaal van Justinianus I, het Vandalenrijk binnen en veroverde het. In 534 volgde een expeditie, die hem Corsica opleverde, samen met Sardinië en de Balearen. In 806 en 807 vielen de Franken (onder leiding van Karel de Grote het eiland aan en veroverde het in 807. Bijna 40 jaar later (in 846 viel het eiland aan de moslimpiraten, die vanuit Noord-Afrika de Middellandse Zee teisterden. Deze overheersing hield niet lang genoeg vol om de bevolking te bekeren naar de islam: tegen 1000 was het eiland een bezit van het Heilige Roomse Rijk geworden.

[bewerk] Economie in het keizerrijk

Het eiland had grote geografische problemen: het was erg bergachtig en had weinig infrastructuur. De handel concentreerde zich vooral op de hoofdstad, Aleria, en bestond uit zilver, hout uit het binnenland en ijzer. De Romeinen legden een heirbaan aan op het eiland, die liep van het zuidelijkste puntje van het eiland, bij de stad Marianum tot in Aleria en boog dan af naar het westen en volgde een tijdje de Rhotamus. Na de westkust te hebben bereikt eindigde de weg in het stadje Aiacum.

[bewerk] Volkeren

vervolledigen

[bewerk] Steden

huidige namen zoeken De hoofdstad van het eiland was Aleria (dat heet nu nog zo).

Verder had Corisca enkel belangrijke kuststeden, vanwege het bergachtige binnenland:

Marianum (in het zuiden)
Mariana (in het noorden)
Centurinum (in het uiterste noorden)
Aiacum (In het westen)
Portus Favonii (onder Aleria)

Provincies van het Romeinse Rijk (in 120 n. Chr.)

Categorieën: Romeinse provincie | Corsica