Shlomo Avineri
Z Wikipedii
Shlomo Avineri (ur. 1933, Bielsko-Biała, Polska) - profesor nauk politycznych i dyrektor Instytutu Studiów Europejskich na Uniwersytecie Hebrajskim w Jerozolimie, filozof.
Urodzony w Polsce młody Avineri wraz z rodziną wyemigrował do Izraela w 1939 r. Następnie studiował na Uniwersytecie Hebrajskim i w London School of Economics.
W latach 1971-74 był dyrektorem Instytutu Badawczego Eshkol; pomiędzy r. 1974 a 1976 dziekanem wydziału nauk społecznych; dyrektorem generalnym izraelskiego Ministerstwa Spraw Zagranicznych w latach 1975-77, a od 1997 r. jest dyrektorem Instytutu Studiów Europejskich.
Jest przewodniczącym delegacji Izraela do Rady Głównej UNESCO. W 1979 r. był członkiem wspólnej Egipsko-Izraelskiej komisji, która doprowadziła do podpisania Porozumienia ws. Kultury i Nauki pomiędzy oboma krajami.
Członek Międzynarodowego Instytutu Filozoficznego. Obszarem jego zainteresowań naukowych jest przede wszystkim filozofia społeczna i polityczna Karola Marksa i G. W. F. Hegla, a także historia syjonizmu. Dawał gościnne wykłady na uniwersytetach w Yale, Cornell, na Uniwersytecie Kalifornia, Wesleyan University, Oxfordzie, Australijskim Uniwersytecie Państwowym, Centralnym Uniwersytecie Europejskim w Budapeszcie, w Cardozo School of Law w Nowym Jorku i na Northwestern University. Jako profesor wizytujący wykładał także w Wilson Center, Brookings Institution i Carnegie Endowment for International Peace (wszystkie w Waszyngtonie), Collegium Budapest, jak również w Instytucie Gospodarki Światowej i Spraw Międzynarodowych (IMEMO) w Moskwie.
Kawaler wielu odznaczeń, m.in. British Council Scholarship (z 1961 r.); Rubin Prize in the Social Sciences (1968 r.); Naphtali Prize za studia nad Heglem (z 1977 r.); Present Tense Award za studia nad syjonizmem (1982 r.) i Izraelskiej Nagrody Państwowej (1996 r.).
Jego książki przetłumaczone zostały na wiele języków świata.
[edytuj] Najważniejsze prace
- The Social and Political Thought of Karl Marx (Cambridge 1968);
- Karl Marx on Colonialism and Modernization (New York 1968);
- Israel and the Palestinians (New York 1971);
- Hegel's Theory of the Modern State (Cambridge 1972);
- Marx' Socialism (New York 1973);
- Varieties of Marxism (The Hague: Nijhoff 1977);
- The Making of Modern Zionism (New York 1981);
- Moses Hess: Prophet of Communism and Zionism (New York 1985);
- Arlosoroff: A Political Biography (New York 1990);
- Communitarianism and Individualism (razem z Avnerem de-Shalit; Oxford 1992).
- The Law of Religious Identity: Models for Post-Communism (razem z Andrásem Sajó; Kluwer Law Intl 1998)
- Integration and Identity and Politics and Identities in Transformation (razem z Wernerem Weidenfeldem; Bonn 2001).
