Kościoły pokoju
Z Wikipedii
Kościoły pokoju w Świdnicy i Jaworze (województwo dolnośląskie) są największymi drewnianymi budowlami o funkcjach religijnych w Europie. W roku 2001 zostały one wpisane na listę światowego dziedzictwa UNESCO.
Spis treści |
[edytuj] Historia
Kościoły powstały w II poł. XVII wieku gdy, w następstwie pokoju westfalskiego kończącego wojnę trzydziestoletnią (1618-1648), naciskany przez protestancką Szwecję katolicki cesarz Ferdynand III Habsburg przyznał śląskim luteranom prawo do wybudowania trzech świątyń na obszarach bezpośrednio podległych jego władzy.
Cesarska zgoda na budowę Kościołów Pokoju obwarowana była dodatkowymi ograniczeniami:
- budowle miały być wzniesione jedynie z materiałów nietrwałych (drewno, słoma, glina, piasek)
- kościoły mogły być wybudowane jedynie poza granicami miasta, nie dalej jednak niż na odległość strzału armatniego od murów miejskich
- nie mogły mieć wież ani dzwonów, ani tradycyjnego kształu świątyni
- musiały być ukończone w przeciągu jednego roku
- musiały zostać wzniesione na koszt protestantów
- nie mogły przy nich powstać szkoły parafialne
Wybudowano trzy takie kościoły: w Głogowie, Jaworze oraz Świdnicy. Wszystkie zostały ukończone a do naszych czasów dotrwały dwa (kościół w Głogowie spłonął w pożarze wywołanym uderzeniem pioruna).
[edytuj] Opis budowli
- Kościół w Jaworze: 43,5 m długości, 14 m szerokości, 15,7 m wysokości, powierzchnia budowli 1180 m², mieści 6000 osób.
|
Wnętrze kościoła pokoju w Jaworze
|
 |
 |
 |
- Kościół w Świdnicy: 44 m długości, 30,5 m szerokości, powierzchnia budowli 1090 m², mieści 7500 osób, z czego 3000 miejsc siedzących.
|
Wnętrze kościoła pokoju w Świdnicy
|
 |
 |
