Fairey Firefly
Z Wikipedii
Fairey Firefly | |
Dane podstawowe | |
Państwo | Wielka Brytania |
Wytwórnia | Fairey Aviation Co. Ltd |
Typ | pokładowy samolot myśliwski i rozpoznawczy |
Konstrukcja | dolnopłat konstrukcji metalowej |
Załoga | 2 (pilot i obserwator) |
Historia | |
Data oblotu | 22 grudnia 1941 |
Lata produkcji | 1943 - 1956 |
Wycofanie ze służby | 1958 |
Dane techniczne | |
Napęd | 1 × Rolls-Royce Griffon IIB, rzędowy 12-cylindrowy |
Moc | 1735 KM (1277 kW) |
Wymiary | |
Rozpiętość | 13,56 m ze złożonymi skrzydłami: 4,88 m |
Długość | 11,47 m |
Wysokość | 4,74 m |
Powierzchnia nośna | 30,47 m² |
Masa | |
Własna | 4048 kg |
Startowa | 6481 kg |
Osiągi | |
Prędkość max. | 513 km/h |
Prędkość wznoszenia | 9,7 m/s |
Pułap | 8840 m |
Zasięg | 2195 km |
Dane operacyjne | |
Uzbrojenie | |
4 × działka Hispano-Suiza kal. 20 mm 8 × niekierowany pocisk rakietowy o masie 27,2 kg 2 × bomba o masie 226,5 kg lub, 2 × bomba o masie 453,6 kg (łączna masa bomb 900 kg) |
Fairey Firefly – angielski pokładowy samolot myśliwski i rozpoznawczy, skonstruowany w 1941 roku w wytwórni Fairey Aviation Co. Ltd
[edytuj] Historia
Po zbudowaniu w wytwórni Fairey Aviation Co. Ltd. myśliwca pokładowego Fairey Fulmar w styczniu 1940 roku, w wytwórni przystąpiono do dalszych prac mających na celu uzyskanie lepszych osiągów. Sylwetkę samolotu zmodyfikowano oraz przystosowano do silnika rzędowego Rolls-Royce Griffon II o większej mocy. Ponadto samolot wyposażono w silniejsze uzbrojenie składające się z czterech działek kal. 20 mm, bomb i pocisków rakietowych. Prototyp tak zbudowanego dwumiejscowego samolotu myśliwsko-rozpoznawczego nazwano Fairey Firefly. Został on oblatany w dniu 22 grudnia 1941 roku. Podczas prób w locie prototyp potwierdził większość założeń konstruktorów, charakteryzował się dobrymi właściwościami pilotażowymi, a co szczególnie ważne miał wystarczające osiągi.
Pod koniec 1942 roku prototyp przeszedł próby na pokładzie angielskiego lotniskowca HMS Illustrious. Podczas nich osiągnął prędkość maksymalną ponad 500 km/h. Również uzbrojenie zdało egzamin.
Po uzyskaniu zamówień na ten samolot złożonych przez lotnictwo brytyjskiej marynarki wojennej (Fleet Air Arm - FAA), przystąpiono 4 marca 1943 roku do produkcji seryjnej pierwszej wersji samolotu myśliwskiego Fairey Firefly F Mk I. Samoloty Firefly były produkowane w różnych wersjach i odmianach. W okresie II wojny światowej produkowano jeszcze wersje wyposażone w radar: FR – myśliwsko-rozpoznawcze i NF – myśliwców nocnych.
Produkcje seryjną samolotów zakończono 20 marca 1956 roku.
Wersje samolotu Fairey Firefly:
- F Mk I – wersja podstawowa pokładowego samolotu myśliwskiego
- F Mk IA – wersja podstawowa przystosowana do rozpoznania i wyposażona w radar ASH
- NF Mk I – wersja myśliwca nocnego wyposażona w radar AI Mk 10
- FR Mk I – wersja rozpoznawcza wyposażona w radar ASH
- NF Mk II – wersja samolotu myśliwskiego nocnego, wyposazona w radar AI Mk 10
- F Mk III – prototyp wyposażony w silnik Rolls-Royce Griffon 61
- F Mk IV – wersja myśliwska wyposażona w silnik Rolls-Royce Griffon 74 o mocy 2100 KM
- FR Mk IV – wersja rozpoznawcza wyposażona w silnik Rolls-Royce Griffon 74 o mocy 2100 KM
- NF Mk 5 – wersja myśliwca nocnego
- FR Mk 6 i AS 6 – wersje rozpoznawcze powojenne
- oraz wersje treningowe tych samolotów oznaczone literą T oraz do holowania celów oznaczone TT
Łącznie w latach 1936 – 1956 wyprodukowano we wszystkich wersjach 1702 samoloty Fairey Firefly.
[edytuj] Użycie w lotnictwie
Pierwsze egzemplarze samolotów Fairey Firefly F Mk I otrzymał 1770 dywizjon FAA w dniu 1 października 1943 roku, a następnym dywizjonem był sformowany w dniu 1 lutego 1944 roku 1771 dywizjon. Dywizjon ten zaokrętowano na brytyjski lotniskowiec HMS Indefatigable, będącego unowocześnionym i zmodyfikowanym lotniskowcem klasy HMS Illustrious. Dywizjony te wzięły udział w operacji „Mascot” - tropienia niemieckiego pancernika „Tripitz” na wodach Norwegii.
Po II wojnie światowej samoloty Firefly wzięły jeszcze udział w wojnie koreańskiej stacjonując na lotniskowcach brytyjskich i australijskich. Ostatecznie zostały wycofane ze służby liniowej w 1958 roku.
[edytuj] Opis konstrukcji
Samolot Fairey Firefly F Mk I był dwumiejscowym pokładowym samolotem myśliwskim, dolnopłatem o konstrukcji metalowej. Podwozie klasyczne – chowane w locie. Napęd silnik rzędowy, śmigło trójłopatowe
W kadłubie za silnikiem mieściła się kabina pilota, za nią znajdował się zbiornik paliwa o pojemności 664 dm³, a tuż za nim kabina obserwatora, w której za fotelem we wnęce przewidziano miejsce dla kamery fotograficznej F.24. W każdym skrzydle, przy kadłubie, między krawędzią natarcia a przednim dźwigarem, wnętrze zajmował zbiornik paliwa o pojemności 104,5 dm³; na zewnątrz wnęk podwozia wmontowano działka. Pod każdym skrzydłem na zamkach można było podwieszać 1 bombę i 4 niekierowane pociski rakietowe. W połowie rozpiętości prawego skrzydła w krawędzi natarcia umieszczono kamerę fotograficzną G.45.
Samoloty wojskowe Brytyjskiej Wspólnoty Narodów z okresu II wojny światowej | ||
---|---|---|
Samoloty myśliwskie | ||
Firebrand | Roc | Defiant | Beaufighter | Blenheim | Mosquito | Firefly | Fulmar | Meteor | Gladiator | Hurricane | Tempest | Typhoon | Spitfire | Whirlwind | Boomerang | ||
Samoloty bombowe i torpedowe | ||
Battle | Blenheim | Beaufort | Hampden | Whitley | Wellington | Henley | Stirling | Halifax | Lancaster | Skua | Barracuda | Albacore | Swordfish | ||
Samoloty transportowe i szybowce desantowe | Samoloty rozpoznawcze i łącznikowe | |
Bombay | Albemarle | York | Hotspur | Hamilcar | Sunderland | Lerwick | Walrus | Anson | Botha | Warwick Lysander | Auster | Vincent | Proctor |
|
Samoloty szkolno - treningowe | Samoloty doświadczalne i prototypy | |
Tutor | Magister | Tiger Moth | Oxford | E.28/39 | Vampire |