Boulton Paul Defiant
Z Wikipedii
Boulton Paul Defiant Mk I | |
Dane podstawowe | |
Państwo | Wielka Brytania |
Wytwórnia | Boulton Paul Aircraft Ltd. |
Typ | myśliwiec i myśliwiec nocny |
Konstrukcja | dwumiejscowy dolnopłat, konstrukcji metalowej, półskorupowej |
Załoga | 2 (pilot i strzelec pokładowy) |
Historia | |
Data oblotu | 11 sierpnia 1937 |
Dane techniczne | |
Napęd | 1 × Rolls-Royce Merln III, rzędowy |
Moc | 1030 KM (757 kW) |
Wymiary | |
Rozpiętość | 11,69 m |
Długość | 10,77 m |
Wysokość | 3,70 m |
Powierzchnia nośna | 23,23 m² |
Masa | |
Własna | 2750 kg |
Startowa | 3800 kg |
Osiągi | |
Prędkość max. | 488 km/h |
Prędkość wznoszenia | 9,6 m/s |
Pułap | 9200 m |
Zasięg | 740 km |
Dane operacyjne | |
Uzbrojenie | |
4 × karabin maszynowy Colt kal. 7,69 mm, sprzężone w wieży Boulton Paul typ A Mk IID | |
Wyposażenie dodatkowe | |
radar AI Mk 4 |
Boulton Paul Defiant – angielski samolot myśliwski i myśliwiec nocny zbudowany w 1937 roku przez wytwórnie Boulton Paul Aircraft Ltd. w Norwich, i produkowane w zakładach w Wolverhampton
Spis treści |
[edytuj] Historia
W połowie lat trzydziestych dowództwo Royal Air Force (RAF) zamówił dwumiejscowy samolot myśliwski bez uzbrojenia stałego, ale z silnym uzbrojeniem w postaci sprzężonych karabinów maszynowych w wieży obrotowej obracanej o 360º. Tak uzbrojony samolot, według koncepcji ekspertów RAF nadawałby się do atakowania samolotów bombowych przeciwnika od spodu, czyli w miejsce najsłabiej bronione. Zbudowania takiego samolotu podjęła się wytwórnia Boulton Paul Aircraft Ltd., produkująca dotychczas wieże obrotowe z uzbrojeniem dla samolotów bombowych.
Prototyp samolotu oznaczonego jako Boulton Paul Defiant (ang. buntowniczy) oblatano w dniu 11 sierpnia 1937 roku, a jego projektantem był inż. J. D. North. Po próbach samolot w dniu 30 lipca 1939 roku skierowano do produkcji seryjnej jako Defiant Mk I. Samolot ten był napędzany silnikiem rzędowym Rolls-Royce Merlin III. Podczas prób eksploatacyjnych i testów porównawczych produkowanych seryjnie samolotów z samolotem myśliwski Hawker Hurricane ujawniono jego słabe strony. Były one mniej zwrotne, miały mniejszą prędkość wznoszenia. Ponadto do skutecznego użycia uzbrojenia niezbędna była dobra współpraca między pilotem i strzelcem pokładowym. Pilot musiał tak manewrować samolotem, aby ten przyjął pozycję najbardziej dogodną do prowadzenia ognia przez strzelca z wieży obrotowej.
Jesienią 1941 roku pojawiła się wersja samolotu oznaczona jako Defiant Mk IA, która została wyposażona w radar AI Mk 4 i była używana jako myśliwiec nocny.
Od lutego 1941 roku zaczęto również nową wersję samolotu oznaczoną jako Defiant Mk II, która różniła się od poprzednie wersji mocniejszym silnikiem i zastosowaniem nowocześniejszego radaru, gdyż stosowano w niej silnik Rolls-Royce Merlin XX o mocy 1260 KM (926 kW) i radar AI Mk 6.
Od 1942 roku zaczęto używać samolotów Defiant do holowania celów lotniczych, początkowo przystosowując do tego samoloty w wersji Mk I, a następnie zaczęto produkować specjalnie przystosowane wersje oznaczone jako Defiant Mk III i Mk IIIs. Produkcję samolotów tego typu zakończono w lutym 1943 roku.
Wersje samolotu Boulton Paul Defiant:
- F Mk I – wersja podstawowa
- NF Mk IA – nocny myśliwiec z aparaturą radarową AI Mk 4
- Mk II – nocny myśliwiec z mocniejszym silnikiem oraz nowszą aparaturą radarową
- TT Mk I – samolot wersji podstawowej przystosowany do szkolenia i holowani celów lotniczych
- TT Mk III i Mk IIIs – wersja przystosowana do szkolenia i holowania celów lotniczych
- ASR Mk I – samolot wersji podstawowej przystosowany do ratownictwa morskiego
Łącznie w latach 1939 – 1943 wyprodukowano we wszystkich wersjach 1064 samoloty Defiant, z tego: 2 prototypy, 712 wersji Mk I, 210 wersji Mk II i 140 wersji Mk III.
[edytuj] Użycie w lotnictwie
Samoloty Defiant Mk I w dywizjonach myśliwskich RAF zostały wprowadzone w grudniu 1939 roku. W akcji bojowej po raz pierwszy wzięły udział 12 maja 1940 roku, kiedy zestrzelono 1 samolot niemiecki Junkers Ju 88.
Największy sukces odnieśli lotnicy angielscy latający na samolotach Defiant Mk I podczas osłony ewakuacji wojsk alianckich z Dunkierki, kiedy to zestrzelili 65 niemieckich samolotów bombowych. W czerwcu i lipcu 1940 roku samoloty Defiant znajdowały się na wyposażeniu 141 i 264 dywizjonu myśliwskiego RAF. Wzięły one udział w bitwie o Anglię, ale na skutek dużych strat zostały wycofane z walki, niemieccy piloci bowiem zorientowali się, że należy je atakować z przodu.
Od sierpnia 1940 roku zaczęto je stosować wyłącznie w charakterze myśliwców nocnych, naprowadzanych przez radio na cel, a potem wyposażono je w aparaturę radarową. Od połowy 1942 roku używano ich wyłącznie do szkolenia, holowania celów powietrznych oraz w ratownictwie morskim. Samoloty te znajdowały się na wyposażeniu RAF do dnia 27 lutego 1947 roku, kiedy zostały wykonany ostatni lot na tym samolocie.
[edytuj] Użycie w lotnictwie polskim
W lotnictwie polskim samoloty Boulton Paul Mk I zostały wprowadzone do 307 Nocnego Dywizjonu Myśliwskiego „Puchaczy Lwowskich”, który został sformowany 5 września 1940 roku. Gotowość bojową uzyskał w grudniu 1940 roku, ale pierwszy sukces polska załoga latająca na samolocie Defiant Mk I uzyskała w nocy 26 marca 1941 roku, gdy zestrzelono niemiecki samolot bombowyHeinkel He 111. Oprócz tego polscy lotnicy zestrzelili jeszcze dwa samoloty Heinkel He 111B, latając na samolotach Defiant Mk I, ostatnie w dniu 12 maja 1941 roku. Następnie zostały one wycofane z dywizjonu, który otrzymał samoloty Bristol Beaufighter.
Jako ciekawostkę należy dodać, że jedyny istniejący na świecie samolot Defiant Mk I, znajdujący się w Muzeum Lotnictwa w Hendon w Wielkiej Brytanii, był używany w polskim dywizjonie.
[edytuj] Opis konstrukcji
Samolot Boulton Paul Defiant Mk I był dwumiejscowym samolotem myśliwskim, dolnopłatem o konstrukcji metalowej, półskorupowej. Podwozie klasyczne – chowane w locie. Napęd: 1 silnik rzędowy tłokowy. Wyposażony był w urządzenia radarowe.
[edytuj] Linki zewnętrzne
Samoloty wojskowe Brytyjskiej Wspólnoty Narodów z okresu II wojny światowej | ||
---|---|---|
Samoloty myśliwskie | ||
Firebrand | Roc | Defiant | Beaufighter | Blenheim | Mosquito | Firefly | Fulmar | Meteor | Gladiator | Hurricane | Tempest | Typhoon | Spitfire | Whirlwind | Boomerang | ||
Samoloty bombowe i torpedowe | ||
Battle | Blenheim | Beaufort | Hampden | Whitley | Wellington | Henley | Stirling | Halifax | Lancaster | Skua | Barracuda | Albacore | Swordfish | ||
Samoloty transportowe i szybowce desantowe | Samoloty rozpoznawcze i łącznikowe | |
Bombay | Albemarle | York | Hotspur | Hamilcar | Sunderland | Lerwick | Walrus | Anson | Botha | Warwick Lysander | Auster | Vincent | Proctor |
|
Samoloty szkolno - treningowe | Samoloty doświadczalne i prototypy | |
Tutor | Magister | Tiger Moth | Oxford | E.28/39 | Vampire |