Eliezer ben Jehuda
Z Wikipedii
Eliezer ben Jehuda (אליעזר בן־יהודה), ur. 1858 jako Eliezer Jicchak Perelman, zm. 1922 - żydowski lingwista, twórca współczesnego języka hebrajskiego.
Urodzony na Litwie, ben Jehuda wyemigrował do Palestyny w roku 1881 na fali żydowskiego ruchu niepodległościowego, który w niedalekiej przyszłości miał dać początek syjonizmowi. Zachęcony hasłami głoszącymi odrzucenie diasporycznego stylu życia i budowę nowoczesnego żydowskiego społeczeństwa, rozpoczął prace nad odnową używanego jedynie w modlitwie języka hebrajskiego, który miałby zastąpić jidysz i zostać uniwersalnym językiem wszystkich Żydów.
Praca nad modernizacją polegała przede wszystkim na ujednoliceniu i uproszczeniu zasad gramatycznych oraz utworzeniu nowych słów. Większość z nich ben Jehuda zbudował z rdzeni znalezionych w istniejącej literaturze, głównie w Biblii, ale także zaczerpniętych z języka arabskiego i języków indoeuropejskich, zwłaszcza słowiańskich i germańskich; część wymyślił sam. Wprowadził też nowoczesne, wzorowane na zachodnich zasady interpunkcji.
Choć początkowo nikt nie traktował jego pracy poważnie, wysiłki ben Jehudy zostały szybko docenione. Celem koordynacji prac powołano Komitet języka hebrajskiego, zmieniony później na istniejącą do dzisiaj Akademię języka hebrajskiego. Opublikowany przez komitet Kompletny słownik antycznego i współczesnego języka hebrajskiego stał się podstawą dla postępującej szybko popularyzacji języka. W roku 1948, po utworzeniu państwa Izrael, stał się on językiem urzędowym nowego kraju.
