Antypolonizm
Z Wikipedii
Antypolonizm (także: polonofobia) – termin, określający zbiorowo wszelkie postrzegane jako prawdziwe lub rzekome uprzedzenia i postawy wrogości wobec Polaków. Historycznym odpowiednikiem antypolonizmu jest polakożerstwo, określenie używane w XIX w. wobec antypolskiej polityki Otto von Bismarcka.
Termin antypolonizm używany jest sporadycznie od początku XX wieku (pojawia się m.in. w pracy prof. Franciszka Bujaka La question Juive en Pologne z 1919), przez analogię do antysemityzmu. Używany także m.in. przez Jana Józefa Lipskiego w analogicznym kontekście w latach Solidarności [1]. Na początku lat 90. termin antypolonizm pojawił się w polskiej publicystyce prawicowej i skrajnie prawicowej, jako odpowiedź na oskarżenia o antysemityzm ze strony środowisk żydowskich. Określenie zyskało popularność w trakcie sporu o pogrom w Jedwabnem. Obecnie termin antypolonizm wszedł do obiegu językowego, używany jest powszechnie w prasie, pojawia się w oficjalnych dokumentach polskiego Sejmu i Episkopatu.
W odróżnieniu od antysemityzmu, antypolonizm nie ma obecnie tła rasistowskiego ani podparcia w żadnej zorganizowanej ideologii, choć często opiera się na stereotypach etnicznych, prowadzących do zachowań dyskryminacyjnych i odbieranych jako krzywdzące. Posługujący się tym terminem publicyści, politycy i duchowni sięgają po niego najczęściej w kontekście incydentów, znamionujących niechęć do Polaków (Polish jokes, stereotypowe zdania o Polakach w zagranicznych mediach, przekłamania historyczne w rodzaju polskich obozów koncentracyjnych).
Używanie terminu antypolonizm związane bywa z głoszeniem teorii spiskowych, łączących historyczne prześladowania narodu polskiego z bieżącymi incydentami. Według tych teorii (głoszonych m.in. przez Jerzego Roberta Nowaka) antypolonizm przejawia się lub przejawiał historycznie na różne sposoby, zarówno w prywatnych poczynaniach pojedynczych osób, jak i w zorganizowanych działaniach, kierowanych przez rządy państw czy organizacje, począwszy od umotywowanej nim niechęci aż po zbrodnicze działania mające na celu likwidację polskiego państwa i fizyczną eksterminację narodu. Najczęściej o tak rozumiany antypolonizm oskarżane są środowiska żydowskie oraz politycy niemieccy i rosyjscy.
