Vlaams-nationalisme

Vlaams-nationalisme is een nationalistische stroming die een onafhankelijk Vlaanderen beoogt.

[bewerk] Geschiedenis

Het Vlaams-nationalisme is voortgekomen uit de Vlaamse Beweging. Vlaams-nationalisten streven naar Vlaamse onafhankelijkheid, in tegenstelling tot anderen binnen de beweging. Dit onafhankelijkheidsstreven is vooral ontstaan tijdens de Eerste Wereldoorlog. Koning Albert I had bij de inval van de Duitsers gevraagd om de Guldensporenslag te herdenken. Hij en zijn raadgevers hoopten op een 'Belgische reflex' van de Vlaamse beweging zodat zij geen defaitistische ideeën zouden verspreiden, maar zich integendeel massaal als vrijwilliger zouden aanbieden. Deze opzet lukte gedeeltelijk, in het niet-bezette deel van België. De Vlaamse beweging meende, in ruil voor haar loyaliteit, na de oorlog meer respect voor de Vlaamse eisen, in het Franstalige België, te verkrijgen.

Volgens de Vlaams-nationalisten werd er niet meer respect betoond maar gebeurde eerder het omgekeerde.

Als reactie hierop ontstond een beweging van Vlaamse intellectuelen die zelf aan het front stonden, en het onrecht zagen dat het "Vlaamse volk" daar aangedaan werd. Dat was de Frontbeweging. Na de eerste Wereldoorlog zou hieruit de Frontpartij groeien. In het bezette gedeelte van België besloot een deel van de Vlaams-Nationalisten, de zogenaamde Activisten, de strijd voor Vlaams Zelfbestuur verder te zetten.

Na de Eerste Wereldoorlog verscheen de Frontpartij op het Belgische politieke toneel en vormde de eerste Vlaams-Nationalistische fractie in het parlement. Na het uiteengroeien van deze partij, onder andere om ideologische redenen, nam een deel zijn toevlucht tot het Verbond van Dietse Nationaal Solidaristen van Joris van Severen. Anderen zochten hun heil in het Vlaams Nationaal Verbond van Staf de Clercq. De collaboratie tijdens de Tweede Wereldoorlog en de daaropvolgende repressie zetten het Vlaams-Nationalisme voor jaren buitenspel.

Pogingen, zoals de Vlaamse Concentratie en de Christelijke Vlaamse Volksunie, om met een nieuwe partijpolitieke formatie van wal te steken hadden weinig succes. De in 1954 opgerichte Volksunie had meer bijval en werd een factor waarmee rekening diende gehouden te worden in de Belgische politiek. Ze groeide uit van een zweeppartij tot een beleidspartij.

De rechtse en radicaal anti-Belgische vleugel van de formatie scheurde zich af na de goedkeuring van het Egmontpact. Twee partijtjes, de VNP en de VVP, respectievelijk onder leiding van Karel Dillen en Lode Claes, vormden de basis van wat later het Vlaams Blok zou worden.

De populariteit van de Volksunie bleef in dalende lijn en kon zich niet meer herstellen. In 1992 stapte een deel van de mandatarissen onder leiding van voorziter Jaak Gabriels over naar de VLD. In 2001, na hoogoplaaidende spanningen viel de partij uit elkaar. De Nationalistische vleugel onder leiding van Geert Bourgeois richtte de Nieuw-Vlaamse Alliantie op.

[bewerk] Strekkingen binnen het Vlaams- nationalisme

Binnen het Vlaams- nationalisme zijn personen van verschillende kanten van het politiek spectrum aanwezig, een overzicht en korte beschrijving van de verschillende partijen en hun bijbehorende strekking.

• N-VA: (centrum-)rechts, conservatisme en op veel punten ook humaan-christelijk gericht
• Vlaams Belang: verschillende strekkingen, sommigen zoals Filip De Winter en Filip De Man zijn rechts- radicaal, corporatistisch; Gerolf Annemans is de vertegenwoordiger van het traditionele Vlaams- nationalisme binnen Vlaams Belang; Alexandra Colen is de vertegenwoordigster van de rechts- conservatieve en neoliberale strekking binnen het Vlaams belang en dan zijn er ook nog Marie-Rose Morel en Jurgen Verstrepen, die een modernistische, (rechts-)liberale, libertarische inslag hebben.
• VLOTT: is een nieuwe partij, opgericht door Hugo Coveliers(ex- VLD-senator) en deze partij is in Antwerpen, voor de gemeenteraadsverkiezingen van 2006, in een kartel met het Vlaams Belang.

De partij heeft een (rechts-)liberale inslag en is anti- corporatistisch.

• spirit: is niet zo'n uitgesproken Vlaams- nationalistische partij, eerder regionalistisch en de partij bestempelt zichzelf als links-liberaal, naar analogie van D66, een Nederlandse links-liberale partij

[bewerk] Heden

Anno 2005 is het Vlaams-nationalisme nog steeds zeer sterk aanwezig en wordt in het parlement vertegenwoordigd door drie partijen. De N-VA neemt deel aan de Vlaamse regering in kartel met de Christen-democraten van CD&V. Ook spirit maakt deel uit van de Vlaamse regering in een lijstverbinding aangegaan met de sp.a. De oppositiepartij Vlaams Belang zetelt in het Vlaams Parlement en het Federaal Parlement.