Prins Edwardeilanden
De Prins Edwardeilanden zijn twee kleine eilanden in de Indische Oceaan tussen de continenten Afrika en Antarctica. De eilandjes horen bij Zuid-Afrika. De twee eilandjes heten Prins Edward eiland en Marion eiland. Marion eiland is de grootste van de twee. Hier ligt ook het hoogste punt van het overzeese gebiedsdeel, de berg State President Swart Peak (1230 m). Beide eilanden zijn vulkanische eilanden, waarbij Marion eiland de top van een grote schildvulkaan is. Deze vulkaan is nog steeds actief. De eilandjes liggen zo'n 1770 kilometer van de Zuid-Afrikaanse havenstad Port Elizabeth. De eilandjes beslaan samen een oppervlakte van 335 vierkante kilometer.
De eilandjes zijn ontdekt op 4 maart 1663 door de Nederlander Barend Barendszoon Lam die voer op het schip de Maerseveen op weg naar Batavia (Nederlands-Indië). Het noordelijk eiland (Prins Edward eiland) noemde hij Dina en het meer zuidelijk gelegen eiland (Marion eiland) gaf hij de naam van zijn schip. Omdat hij de positie verkeerd noteerde bleven ze lange tijd onvindbaar. In januari 1772 was het de Fransman Marc-Joseph Marion du Fresne die ze waarnam op weg naar Antarctica.
Ook James Cook bezocht de eilanden, maar hij kon niet aan land komen door de slecht toestand van het water. De eerste mensen die aan land kwamen waren jagers in 1803, die er zeeleuwen zochten. In 1947 en 1948 annexeerde Zuid-Afrika de twee eilandjes en installeerde daar een metereologisch station. Dit gebouw werd al snel vergroot en houdt zich nu bezig met de biologie op het eiland.
Op de eilanden leven verschillende vogels, zoals 30.000 albatrossen, een miljoen pinguïns en vele meeuwen en stormvogels.
