Pirmin
De heilige Pirmin (ca. 670 - Hornbach 753) , ook genaamd Pirminius, was een monnik, sterk beïnvloed door het Keltische christendom en waarschijnlijk afkomstig uit de omgeving van Narbonne, mogelijk van Visigothische afkomst.
In 717 was hij moeten vluchten voor de inval van de moslims in Septimanië.
Vanaf 718 was hij te Antwerpen abt van het klooster Quortolodora¹ en, samen met zijn leerlingen, de bedienaar van de burchtkerk (later de Sint Walburgiskerk genoemd) .
Na enkele jaren werd hij door de plaatselijke heer Rohingus overgeplaatst naar zijn landgoed te Thommen, bij Sankt Vith in de Ardennen.
Daarna hielp hij bij de heropbouw van de abdij van Disentis in Zwitserland.
In 724 werd hij door Karel Martel benoemd tot abt van de abdij Mittelzell te Reichenau (eiland), die hij zelf had gesticht.
Wegens politieke redenen werd hij verbannen naar de Elzas, waar hij onder andere de abdijen van Murbach en Amorbach stichtte.
In 753 stierf hij in de abdij te Hornbach.
Er is van hem een tekst bewaard gebleven: Der heilige Pirmin und sein Pastoralbüchlein, eingeleitet und ins deutsche übertragen von Ursmar Engelmann, uitgegeven door Jan Thorbecke Verlag KG, Sigmaringen 1959. Deze tekst bevat de eerste schriftelijke weergave van de apostolische geloofsbelijdenis.
[bewerk] Bronnen
- ¹ "De ecclesia in Antweppo (sic) castello" door Theodoricus in de Codex aureus, Echternach, 1190-1191.
