Piet de Jong
Petrus Josef Sietse (Piet) de Jong (3 april 1915) is een Nederlands oud-politicus. Hij was staatssecretaris van Defensie (27 juni 1959 - 24 juli 1963), minister van Defensie (24 juli 1963 - 5 april 1967) en minister-president van 5 april 1967 tot 6 juli 1971.
[bewerk] Biografie
Piet de Jong werd geboren in Apeldoorn. Na het behalen van het diploma HBS-B in 1931 studeerde hij als adelborst aan Willemsoord, het Koninklijk Instituut voor de Marine in Den Helder. In 1934 werd hij beëdigd tot luitenant ter zee der 3e klasse. Van 1935 tot 1947 was hij werkzaam bij de onderzeedienst van de Koninklijke Marine. Op 13 mei 1940 vertrok hij met Onderzeeër Hr. Ms. "0-24" naar Engeland. Gedurende de Tweede Wereldoorlog nam hij als oudste officier en vanaf medio 1944 als commandant van deze boot deel aan de gevechten. In april 1946 keerde hij met de Hr. Ms. "0-24" terug in Nederland.
In 1947 werd hij geplaatst bij de Marinestaf van het ministerie van Marine om in 1948 adjudant van de minister van Marine te worden. Van 1951 tot eind 1952 was De Jong commandant van Fregat Hr. Ms. De Zeeuw. Hij werd vervolgens stafofficier bij de Allied Commander-in-Chief Channel in Portsmouth. In 1955 werd hij benoemd tot waarnemend chef-staf van de inspecteur-generaal der marine (Prins Bernhard der Nederlanden) en tot adjudant van Koningin Juliana.
De Jong was vanaf 1958 Commandant van de onderzeebootjager Hr. Ms. Gelderland, in de rang van Kapitein ter zee. Op 27 juni 1959 werd hij voor de Katholieke Volkspartij (KVP) staatssecretaris van de Marine in het Kabinet-De Quay. Aansluitend was hij minister van Defensie in de Kabinetten Marijnen, Cals en Zijlstra, tot hij in 1967 benoemd werd tot minister-president en minister van Algemene Zaken in het Kabinet-De Jong. Als minister-president introduceerde De Jong het gebruik om na afloop van de ministerraad een persconferentie te geven.
Tijdens zijn premierschap werd hij door de media beschuldigd van te weinig daadkracht, en werd hij veelvuldig bestempeld als ouderwets. Dat ouderwetse imago werd versterkt door zijn bolhoed, waarmee hij buitenshuis veelvuldig verscheen. Dertig jaar later wordt hij echter door velen beschouwd als een politicus die zijn besluiten weloverwogen nam. In een reportage van het Nederlandse televisieprogramma Netwerk, uitgezonden begin 2005, wordt hij zelfs bestempeld als misschien wel de beste naoorlogse premier van Nederland.
Na zijn premierschap was De Jong nog tot 1974 lid van de Eerste Kamer, en vanaf 1972 voorzitter van de fractie van de KVP. De Jong heeft na zijn actieve politieke loopbaan nog vele functies en commissariaten in het bedrijfsleven vervuld.
[bewerk] Citaten
- Bij zijn beëdiging tot staatssecretaris zei hij tegen Koningin Juliana: "Majesteit, zo ziet u maar hoe een mens aan lager wal kan raken."
- Als minister-president, in antwoord op een delicate vraag van een radioverslaggever wat hij vond van pornografie: "Voor zover ik weet is pornografie het enige werkzame middel tegen zeeziekte." Toen een Belgisch minister daarop afkeurend sprak over de libertijnse omgang met pornografie in Nederland, reageerde hij: "De Belgen zijn geen zeevarend volk, hè."
| Voorganger: S.H. Visser |
Minister van Defensie 1963-1967 |
Opvolger: W. den Toom |
| Voorganger: J. Zijlstra |
Minister-president 1967-1971 |
Opvolger: B.W. Biesheuvel |
| Voorganger: J. Zijlstra |
Minister van Algemene Zaken 1967-1971 |
Opvolger: B.W. Biesheuvel |
| Bron(nen): |
|
