Peter II van Aragon
Peter II van Aragon (1174 - 2 September 1213), was tussen 1198 en 1213 koning van Aragon en graaf van Barcelona.
Hij was de zoon van Alfonso II van Aragon en Sancha van Castilie. In 1205 erkende hij de paus als zijn leenheer en werd hij in Rome door Paus Innocentius III officieel tot koning gekroond. Hierbij zwoer hij het katholieke geloof te verdedigen. Hij wordt daarom ook wel Peter de Katholiek genoemd. Hij was de eerste koning van Aragon die gekroond werd door een paus.
Op 15 juni 1204 trouwde hij Maria van Montpellier, de dochter van Willem VIII van Montpellier. Ze kregen een zoon die ze James noemden.
In 1212 leidde hij de Christelijke legers tegen de Moorse legers in de Slag bij Las Navas de Tolosa. Bij terugkomst in de herfst van 1212 bleek Toulouse veroverd te zijn door Simon IV van Montfort, tijdens Simon’s strijd tegen de Katharen. Ook had Simon zijn zwager, graaf Raymond VI van Toulouse, verbannen.
Het daarop volgende voorjaar, in 1213, trokken Peter en Raymond de Pyreneeën over om het Graafschap Toulouse weer op te eisen. Peter en Simon’s troepen kwamen elkaar tegen bij Muret. Raymond’s plan was om Simon’s troepen te omsingelen en daarna uit te hongeren maar Peter vond dat een lafhartige strijdwijze en koos voor een frontale aanval. Dit bleek achteraf fataal. Peter’s troepen vielen al snel uiteen als gevolg van de felle aanvallen van het leger van Montfort. Peter, die als een gewone ridder gekleed was waardoor hij niet herkend werd als de koning van Aragon, werd zelf in het heetst van de strijd van zijn paard gestoten en vermoord. Zijn leger sloeg daarna op de vlucht waarna Simon IV van Montfort de overwinning opeiste.
