Migratie

Migratie is het biologisch verschijnsel dat ontstaat wanneer levende wezens van een bioom naar een ander verhuizen. In de meeste gevallen migreren organismen om te ontsnappen aan plaatselijke voedseltekorten, meestal in de winter of het droge seizoen. Andere dieren migreren om een goede broedplaats te vinden, zoals het geval is bij bepaalde vissoorten, bijvoorbeeld de zalm en de paling. Niet-migrerende diersoorten ontsnappen aan de winter of de droogte door een winterslaap of zomerslaap.

Vele vogelsoorten migreren. De Noordse Stern migreert het verst, van de noordpool naar de zuidpool, en terug elk jaar.

Walvissen, bepaalde soorten vlinders en motten, alen, rendieren en gnoes staan ook gekend als migrerende soorten. De periodieke migratie van sprinkhanen zijn legendarisch, en zijn zelfs beschreven in de Bijbel.

[bewerk] Migratie onder de zeedieren

Landzoogdieren trekken zelden grote afstanden omdat ze trager zijn en meer energie verbruiken. Maar vogels en zeezoogdieren migreren meestal het verst. Grijze walvissen trekken van de zeedieren wellicht het verst: in hun leven legt een grijze walvis (alles bij elkaar) wel 0,8 miljoen kilometer af , de afstand van de aarde naar de maan en terug. Grijze walvissen reizen op en neer tussen de Mexicaanse kust, waar ze zich 's winters voortplanten, en de Beringstraat, waar ze 's zomers eten. Een kleiner aantal pendelt tussen Korea en de zee van Okhotsk in Oost-Siberië.

Zeeschildpadden hebben nauwkeurig vastgelegde trekroutes; ze keren elk jaar naar hetzelfde stukje strand terug om eieren te leggen. Dat is des te opmerkelijker omdat deze dieren er soms wel 30 jaar over doen om geslachtsrijp te worden; en al die tijd onthouden ze dus precies waar ze uit het ei gekropen zijn, zodat ze daarheen kunnen teruggaan als ze zelf aan voortplanting toe zijn. Op wat kleinere schaal maken ook veel vissen tochten naar ondiep water om te paaien, en zelf andere, meer trage dieren gaan geregeld over de bodem op pad.

Caribische langoesten riezen heen en weer tussen ondiep water boven riffen, waar ze zich voortplanten, en dieper water waar ze overwinteren; ze gaan altijd op weg in een enkele rij, waarin elk dier de staart van zijn voorgangeer volgt. Zulke tochten zijn een jaarlijks terugkerend verschijnsel; sommige dieren migreren zelfs dagelijks naar plaatsen waar ze voedsel vinden. Zo komen veel planktondieren 's nachts naar het oppervlak, om overdag weer naar de diepte af te dalen.

Ook tonijnen staan om hun lange reizen bekend: sommige scholen trekken de hele Middellandse Zee door, en een exemplaar dat bij Mexico was gemerkt werd bij Japan teruggevonden.

[bewerk] Menselijke migratie

Menselijke migratie gebeurt ook op een grote schaal, zowel in de geschiedenis als in moderne tijden. Zie Menselijke migratie voor meer details.