Michaël II van Byzantium
Michaël II was keizer van Byzantium in 820-829.
Michaël vermoordde zijn voorganger en vroegere wapenbroeder Leo V en stichtte het Amorische Huis.
Michaël werd door de Byzantijnen als een weinig verfijnd man beschouwd. Hoewel hij inderdaad nauwelijks kon lezen en schrijven en een soldaat in hart en nieren was, regeerde hij met verstand. Hij probeerde met enig succes alle gekrakeel over de iconen wat te laten luwen. Zelf was hij geen voorstander van iconenverering en hij herstelde de cultus niet maar er was ook geen sprake van vervolging.
Er brak echter wel een burgeroorlog uit dankzij een troonpretendent Thomas uit het Oosten van het rijk. Deze speelde vooral in op de wijdverbreide onvrede met de zwaarte van de belastingen. Ook de voorstanders van Ikonenverering en de Kalief steunden Thomas en dat leidde tot een belegering van Constantinopel. Gelukkig voor Michaël kwam Omurtag van Bulgarije hem te hulp en werd Thomas verslagen. Het rijk werd hier echter wel door verzwakt.
Omstreeks 826 ging Kreta over in moslimhanden, zij het niet die van de kalief, die zelf ook problemen had. Saraceense avonturiers uit Spanje hadden Egypte in 816 overgenomen en probeerden nu hun machtsbereik uit te breiden. Kreta werd daarmee een zeeroversnest en zou dat nog anderhalve eeuw blijven. Ook op Sicilië maakten de Arabieren uit Afrika handig gebruik van onenigheid tussen de lokale Byzantijnse machtshebbers en begonnen het eiland in te nemen. De positie van Byzantium als zeemacht was hiermee zwaar aangetast.
Michaël werd door zijn zoon Theophilus opgevolgd.
