Kortenaer-klasse
| Algemene eigenschappen |  |
|---|---|
| Waterverplaatsing: | 3500 ton (standaard) |
| Grootste lengte: | 128 meter |
| Grootste breedte: | 14,40 meter |
| Gemiddelde diepgang: | |
| Aandrijving: | 2 Rolls Royce Tyne gasturbines (kruisbaart) 8000 pk 2 Rolls Royce Olympus gasturbines (hoofdvaart) 56.000 pk |
| Snelheid: | 30 knopen |
| Bemanning: | 185 - 200 koppen |
| Bewapening: |
1 kanon 76 mm ; |
De Kortenaer klasse was een serie van 10 fregatten, die in de jaren zeventig gebouwd zijn voor de Koninklijke Marine en dienst deden tot na de eeuwwisseling.
Inhoud |
[bewerk] Schepen
- F807 Kortenaer (1978-1997)
- F808 Callenburgh (1979-1994)
- F809 Van Kinsbergen (1980-1995)
- F810 Banckert (1980-1993)
- F811 Piet Hein (1981-1998)
- F812 Pieter Florisz (nooit bij de Koninklijke Marine in dienst geweest)
- F813 Witte de With (nooit bij de Koninklijke Marine in dienst geweest)
- F816 Abraham Crijnssen (1983-1997)
- F823 Philips van Almonde (1981-2002)
- F824 Bloys van Treslong (1982-2003)
- F825 Jan van Brakel (1983-2001)
- F826 Pieter Florisz (ex-Willem van der Zaan) (1983-2001)
Deze klasse werd beschouwd als zeer geslaagd en kosteneffectief. De Bundesmarine heeft het ontwerp gekocht en de F122 Bremen klasse erop gebaseerd. Griekenland kocht twee fregatten aan uit de bouwlijn van de marine: de F812 Pieter Florisz en F813 Witte de With. Deze kwamen als F450 Elli en F451 Limnos bij de Griekse marine in dienst. Voor de Koninklijke Marine zijn vervolgens twee vervangende fregatten besteld en als luchtverdedigingsfregat (Jacob van Heemskerck-klasse) in dienst genomen.
[bewerk] Achtergrond
Eind jaren zestig van de 20e eeuw werd voor het eerst gedacht aan de bouw van 12 fregatten ter vervanging van de 12 onderzeebootjagers van de Holland en Friesland klassen, die in de jaren vijftig in dienst waren gesteld. In eerste instantie werd, in 1969, het Fregat 75 geschetst: gebaseerd op de romp van de Van Speijk-klasse, met het kanon van de jagers en toegevoegde lucht- en zeedoelwapens. Omdat het ontwerp weinig ruimte bood voor toekomstige moderniseringen werd dit project snel verlaten. Met de Royal Navy werd samengewerkt in het Anglo-Dutch frigate (AD). Ook dit project strandde, naar verluidt wegens onenigheid over het plaatsen van Nederlandse apparatuur op Engelse schepen. In de tussentijd bood de US Navy het ontwerp van het Patrol Frigate (Perry klasse) aan als bruikbaar alternatief. De marine achtte dit echter minder geschikt door de aanwezigheid van teveel onbekende apparatuur, te lage snelheid (maximaal 27 knopen) en de aanwezigheid van slechts één schroef, hetgeen een bedrijfsrisico inhoudt.
In 1974 leidde een herformulering van stafeisen snel tot een gebruiksklaar ontwerp, waara het eerste schip in 1975 op stapel werd gezet en al in 1978 in dienst kon worden genomen. De romp van de S-fregatten is gebaseerd op dat van de Franse C-70 (Georges Leyguess klasse). Een deel van de apparatuur (o.a. WM/25 vuurleidingsradar, gasturbines, lucht- en zeedoelraketten) is gestandaardiseerd met de - toen in aanbouw zijnde - GW fregatten, vandaar de projectnaam Standaardfregat.
Het AD frigate werd door de Royal Navy verder ontwikkeld tot het Type 22, de Broadsword klasse.
[bewerk] Details
De fregatten zijn ongeveer 3500 ton groot, 128 meter lang en 14.40 meter breed. Ze voeren een bewapening van één 76mm kanon, zeedoelraketten, luchtdoelraketen voor korte afstand, een Goalkeeper kanon en anti-onderzeeboottorpedo's. Er is ruimte voor 2 helikopters. De bemanning bestaat uit 180 tot 200 koppen.
Oorspronkelijk waren twee kanons van 76 mm gepland, waarbij het tweede boven op de helikopterhangar geplaatst werd. Alleen de eerste twee schepen hebben (tijdelijk) dat tweede kanon gehad. Plaatsing van dat kanon werd achterhaald door het Ajax project van de marine, waarin men zocht naar een verdedigingssysteem tegen vliegtuigen en raketten op zeer korte afstand. Uiteindelijk leverde dat het Goalkeeper systeem op. Totdat, in de jaren tachtig, voldoende Goalkeepers beschikbaar kwamen zijn de overige schepen uitgerust met een 40mm kanon.
[bewerk] Verkopen
Mede als gevolg van het einde van de Koude Oorlog zijn de fregatten in de jaren negentig van de twintigste eeuw eerder uit dienst genomen dan noodzakelijk was. Twee zijn er vervolgens verkocht aan de Verenigde Arabische Emiraten en de overige acht aan Griekenland.
Opmerking:
Na verkoop van de F812 Pieter Florisz aan Griekenland werd de in aanbouw zijnde F826 Willem van der Zaan hernoemd.
