Hr. Ms. Tromp
 |
|
 Hr. Ms. Tromp op de Atlantische Oceaan, ca. 1995 |
|
| Kiellegging | 1971 |
| Tewaterlating: | 1973 |
| In dienst gesteld | 1975 |
| Uit dienst gesteld | 1999 |
| Waterverplaatsing | 4300 ton |
| Afmetingen | 138 x 14,80 m |
| Machinevermogen | 2 Rolls Royce Tyne gasturbines (kruisvaart) 8000 pk 2 Rolls Royce Olympus gasturbines (hoofdvaart) 56.000 pk |
| Snelheid | 30 knopen |
| Bemanning | 270 - 306 koppen |
| Bewapening | 2 kanons 120 mm Harpoon SSM NATO Sea Sparrow SAM Standard Missile MR-1 SAM Goalkeeper 6 torpedobuizen Lynx helikopter |
De fregatten Hr. Ms. Tromp (F801) en Hr. Ms. De Ruijter (F806) waren ongeveer een kwart eeuw gezichtsbepalende vlaggenschepen van de Koninklijke Marine.
Inhoud |
[bewerk] Achtergrond
In de defensienota 1966 waren voor het eerst plannen opgenomen voor de bouw van twee Geleide Wapenfregatten ter vervanging van de beide kruisers, die toen nog de vlaggenschepen van de marine waren. Omstreeks 1971 begon de bouw van de schepen en in 1975, resp. 1976, werden ze in dienst genomen.
[bewerk] Vernieuwend
De schepen waren in diverse opzichten vernieuwend voor de marine: het waren de eerste schepen met gasturbinevoorstuwing (zowel voor de hoofdvaart als voor de kruisvaart), een technische centrale, die op afstand bediend kon worden en de eerste schepen met een bewapening die grotendeels uit geleide-wapens bestond.
De radar was uniek en voor die tijd zeer geavanceerd: men kon behalve richting en afstand ook de hoogte van een doel bepalen.
Door vergaande automatisering konden de fregatten toe met een bemanning van ca. 300 koppen, waar de kruisers nog ruim 900 bemanningsleden nodig hadden.
[bewerk] Taak
De hoofdtaak van beide schepen bestond uit het leiden van een eskader of escortegroep, waarvoor ze extra communicatiemiddelen hadden en accommodatie voor een eskadercommandant en diens staf. Tevens verzorgden ze de luchtverdediging op middellange afstand voor datzelfde eskader. Voor zelfbescherming waren verder luchtverdedigingsmiddelen voor korte afstand en onderzeebootbestrijdingswapens aan boord.
[bewerk] Bewapening
De bewapening bestond uit 2 kanons van 120 mm, 8 zeedoelraketten , korte- en middellange-afstandluchtdoelraketten en anti-onderzeeboottorpedo's. Daarnaast kon een helikopter worden meegenomen. Later is nog een Goalkeeper systeem geplaatst.
De schepen zijn in 1999 resp. 2001 uit de vaart genomen en vervolgens gesloopt. Hun plaats is bij de marine ingenomen door twee luchtverdedigings- en commandofregatten van De Zeven Provinciën-klasse.
[bewerk] Trivia
De (Bofors) geschutkoepel op het schip, met twee 120 mm kanons, is afkomstig van de onderzeebootjager Gelderland, die in 1974 uit dienst is gesteld. Beide koepels zijn toen verwijderd en voor hergebruik op de fregatten gereviseerd.
De kenmerkende kunststof bol boven de brug, die de radar tegen weersinvloeden beschermde, bezorgde de schepen in de beginjaren de bijnaam Kojak, naar een toenmalig populair televisieprogramma.
De brugopbouw met radarbol is nog steeds te bezichtigen bij het Marinemuseum in Den Helder.
