Jean-Baptiste Joseph Fourier
Jean-Baptiste Joseph Fourier (Auxerre, 21 maart 1768 – Parijs, 16 mei 1830) was een bekend Franse wis- en natuurkundige. Hij is vooral bekend geworden door de Fourier analyse, en fouriertransformatie die naar hem genoemd zijn. Ook naar hem genoemd zijn het getal van Fourier en de Wet van Fourier.
[bewerk] Leven
Fourier werd geboren in Auxerre als zoon van een kleermaker en ontving onderwijs in de krijgsschool van Auxerre. Hij was actief tijdens de Franse Revolutie. Na 1795 kreeg hij een betrekking aan de Polytechnische School van Parijs. In 1798 ging hij mee met de expeditie van Napoleon naar Egypte, waar hij gouverneur van Laag-Egypte werd. Hij publiceerde enkele wiskundige artikelen bij het door Napoleon opgerichte Egyptisch Instituut.
Na de overgave van de Fransen in Egypte aan de Britten in 1801 keerde Fourier terug naar Frankrijk, waar hij prefect van Isère werd. Hier deed hij onderzoek naar de uitbreiding van warmte in stoffen. In 1808 werd hij baron, in 1815 prefect van het departement Rhône en hij verhuisde in 1816 naar Parijs.
[bewerk] Werken
In 1822 publiceerde Fourier zijn warmte-theorie, Théorie analytique de la chaleur, waarin hij zich baseerde op Newtons wet van het afkoelen, die zegt dat de verspreiding van warmte proportioneel is aan de hele kleine temperatuurverschillen tussen twee aangrenzende moleculen. Fourier claimde dat alle functies van een variabele, of ze nu continu of discontinu zijn, kunnen worden uitgeschreven als een reeks van sinussen van veelvouden van deze variabelen. Dat klopt niet, maar het feit dat sommige discontinue functies de som zijn van oneindige reeksen was wel een doorbraak en blijft een punt van wiskundig onderzoek.
