Hermann Joseph Muller
Hermann Joseph Muller (New York City, 21 december 1890 – 5 april 1967) was een Amerikaans geneticus.
Hij bezocht Columbia University, kreeg daar zijn B.A. in 1910 en zijn Ph.D. in 1916. Hij was lerling van Thomas Hunt Morgan en gaf les aan het Rice Institute in Texas van 1915 tot 1918, in Columbia van 1918 tot 1920, en aan de The University of Texas van 1920 tot 1932. Hierna verhuide hij naar Duitsland en later naar Moskou (in 1934?), waar hij geneticus was aan het Institute of Genetics, hij bleef daar tot 1937. Hierna verhuisde hij naar Edinburgh.
Terug in de Verenigde Staten werkte hij als hoogleraar aan het Amherst College van 1940-1945. In 1945 werd hij hoogleraar zoölogie aan de Indiana University.
Zijn methode om spontane mutaties de herkennen leidde tot een techniek om kunstmatig mutaties op te wekken door middel van Röntgenstralen. Voor deze ontdekking kreeg hij in 1946 de Nobelprijs voor de Fysiologie of Geneeskunde.In 1955 was hij een van de elf die het Russell-Einstein Manifest tekenden.
Inhoud |
[bewerk] Biografien
- Elof Axel Carlson, Genes, radiation, and society: the life and work of H.J. Muller (Ithaca, New York : Cornell University Press, 1981). ISBN 0-8014-1304-4
- Nobel Biography
[bewerk] Verder lezen
- Herman Joseph Muller, Modern Concept of Nature (SUNY Press, 1973). ISBN 0-87395-096-8
- Herman Joseph Muller, Man's Future Birthright (SUNY Press, 1973). ISBN 0-87395-097-6
[bewerk] Zie ook
- Muller's ratchet
[bewerk] Externel links
| Winnaars van de Nobelprijs voor de Fysiologie of Geneeskunde (1926-1950) |
|
1926: Fibiger | 1927: Wagner-Jauregg | 1928: Nicolle | 1929: Eijkman, Hopkins | 1930: Landsteiner | 1931: Warburg | 1932: Sherrington, Adrian | 1933: Morgan | 1934: Whipple, Minot, Murphy | 1935: Spemann | 1936: Dale, Loewi | 1937: Szent-Györgyi | 1938: Heymans | 1939: Domagk | 1943: Dam, Doisy | 1944: Erlanger, Gasser | 1945: Fleming, Chain, Florey | 1946: Muller | 1947: C.Cori, G.Cori, Houssay | 1948: Müller | 1949: Hess, Moniz | 1950: Kendall, Reichstein, Hench |
