Charles Nicolle

Charles Jules Henry Nicolle (Rouen, 21 september 1866 – 28 februari 1936) was een Frans bacterioloog die in 1928 de Nobelprijs voor de Fysiologie of Geneeskunde kreeg voor zijn identificatie van luizen als de overbrenger van vlektyfus.

Inhoud

1 Biografie
2 Werk
3 Ontdekking van de Vector
4 Poging tot een Vaccin
5 Referenties

[bewerk] Biografie

Nicolle leerde al vroeg biologie van zijn vader Eugène Nicolle die arts was in een ziekenhuis in Rouen. Hij studeerde in 1893 af aan het Pasteur Instituut. Hierna keerde hij terug naar Rouen, als lid van de medische faculteit en later als directeur van het bacteriologisch lab.

In 1903 werd Nicolle directeur van het Pasteur Instituut, waar hij zijn werk naar luizen en tyfus deed. Toen hij overleed was hij nog steeds directeur van het instituut.

[bewerk] Werk

Nicolle's belangrijkste wapenfeiten in de bacteriologie waren:

Zijn ontdekking van de overbrengingmethode van tyfus.
De introductie van een vaccinatie tegen Malta koorts
Zijn ontdekking van de overbrengingsmethode van tekenkoorts
Zijn studies naar kanker, roodvonk, runderpest, mazelen, griep, tuberculose en trachoom.

[bewerk] Ontdekking van de Vector

Nicolle's ontdekking vloeide voort uit de ontdekking dat, hoewel tyfuspatiënten andere patiënten binnen en buiten het ziekenhuis konden besmetten, ze niet langer besmettelijk waren nadat ze een bad en schone kleren hadden gekregen. Toen hij zich dit realiseerde meende hij dat hoogstwaarschijnlijk de luizen de vector waren voor de epidemische tyfus.

In Juni 1909 testte Nicolle zijn theorie door een chimpansee met tyfus te infecteren, de luizen er van af te halen en deze op een gezonde chimpansee te zetten. Binnen 10 dagen had de tweede chimpansee ook tyfus. Na zijn experiment herhaald te hebben was hij er zeker van: luizen waren de drager.

Verder onderzoek toonde aan dat de belangrijkste overdrachtsmethode niet luizenbeten waren maar uitwerpselen: luizen geïnfecteerd met het virus werden rood en stierven na een paar weken, maar ondertussen scheidden ze een grote hoeveelheid microben met het 'virus' uit. Als hiervan een kleine hoeveelheid op de huid of oog wordt gewreven, treedt infectie op.

[bewerk] Poging tot een Vaccin

Nicolle dacht dat hij een simpel vaccin kon maken door de luizen te pletten en ze te mengen met bloedserum van herstelde patiënten. Hij probeerde het eerste vaccin op zichzelf, en toen hij gezond bleef op een paar kinderen (omdat zij een beter immuunsysteem hebben) die tyfus kregen maar herstelden.

Hij slaagde er niet in om een praktisch vaccin te ontwikkelen. De volgende stap zou pas in 1930 door Rudolf Weigl gezet worden.

[bewerk] Referenties

Nobel Lectures, Physiology or Medicine 1922-1941 - Nobel Biografie van Charles Nicolle
How Charles Nicolle of the Pasteur Institute discovered that epidemic typhus is transmitted by lice: reminiscences from my years at the Pasteur Institute in Paris door Ludwik Gross, August 6, 1996

Winnaars van de Nobelprijs voor de Fysiologie of Geneeskunde (1926-1950)

Categorieën: Winnaar van de Nobelprijs voor Fysiologie of Geneeskunde | Frans bioloog

Charles Nicolle

Inhoud

[bewerk] Biografie

[bewerk] Werk

[bewerk] Ontdekking van de Vector

[bewerk] Poging tot een Vaccin

[bewerk] Referenties

Views

Navigatie

Informatie

Zoeken

in andere talen