Facel Vega
Facel Vega was een Franse luxeautomerk met Parijs als thuisbasis. FACEL (Forges et Ateliers de Construction d'Eure et de Loire), opgericht in 1938, was een staalperserij die koetswerken leverde aan automerken als Delahaye, Panhard en Simca. In 1953 werd besloten auto's te gaan bouwen waarmee in 1954 werd begonnen. Na 1178 grote en een 1500 kleine auto's te hebben geproduceerd ging Facel in 1964 failliet.
Inhoud |
[bewerk] Voorgeschiedenis
Stichter Jean Daninos, broer van de bekende Franse schrijver Pierre Daninos, had voor ingenieur gestudeerd en ging in 1930 voor Citroën werken. Daar werkte hij mee aan het in massaproductie brengen van de ontworpen auto's. Zo werd hij een expert in het lassen van plaatstaal. Jean Daninos was onder meer betrokken bij de ontwikkeling van de bekende Citroën Traction Avant. Niet veel later vertrok hij weer waarna hij verschillende jobs in de vliegtuigindustrie had. In 1938 had hij een eigen fabriek voor vliegtuigonderdelen in het Verenigd Koninkrijk.
Tijdens de Tweede Wereldoorlog vertrok Jean Daninos naar de Verenigde Staten waar hij civiele producten ontwikkelde. Na de oorlog keerde hij terug naar Frankrijk en begon zijn imperium verder uit te bouwen. Zijn 4 fabrieken maakten toen allerlei zaken, van gootstenen tot behuizingen voor gasturbines. Hij maakte ook koetswerkonderdelen voor autobouwers. Die maakte hij voor klanten als Delahaye, Ford Frankrijk, Panhard en Simca. Voor sommige van die klanten begon hij ook volledige koetswerken te bouwen en zelfs eindassemblage te doen.
Verschillende oorzaken hadden de vooroorlogse Franse luxeautomerken begin jaren 50 kreupel gemaakt. De bezetting, materiaaltekorten, een te kleine afzetmarkt en taksen op krachtige luxeauto's waren allen mede verantwoordelijk. Uiteindelijk werden in Frankrijk geen luxeauto's meer gemaakt. In 1953 kreeg Daninos het idee om zelf een nieuwe luxewagen te gaan bouwen. Dat was het begin van het automerk Facel Vega, waarbij de naam Vega een idee was van Pierre Daninos.
[bewerk] Geschiedenis
Allereerst werd naar een geschikte motor gezocht. In Frankrijk werd op dat moment niet het gezochte type gemaakt. Ook in Italië werd hij niet gevonden. Even wilde Daninos een nieuwe motor speciaal laten ontwerpen maar dacht toen aan zijn dagen in de VS. Hij contacteerde Chrysler en kwam met hen overeen dat hij de V8 van DeSoto kon gebruiken. Deze 4,5 liter Hemi leverde 170 pk. Een probleem hiermee was wel dat voor elke geïmporteerde Frank er 5 moesten geëxporteerd worden; Zo stelde Daninos' importvergunning.
Een eerste prototype werd gemaakt. Het design was van Jean Daninos zelf. De technische kant werd ontwikkeld door Jacques Brasseur. Die ontwikkelde een space frame, dubbele wishbone wielophanging en een solide achterwielaandrijving; Veelal naar destijds Amerikaanse normen. De auto had een wielbasis van 2,629 m, was 4,57 m lang en 1,37 m hoog en woog 1814 kg. Naast de motor werden ook een automatische tweeversnellingsbak van Chrysler en trommelremmen van Lockheed-Bendix geïnstalleerd. Veel Europese klanten kozen echter voor de optionele manuele 4-versnellingsbak die zo'n 475 EUR kostte.
Deze 2-deurs coupe werd in 1954 getoond op het Autosalon van Parijs. Van 1954 tot 1955 zouden zo'n 46 Facel Vega's zijn gemaakt. Door de hoge prijs van ruim 5500 EUR, niet ver van de goedkopere [Rolls-Royce]]s, liep de verkoop niet bepaald snel. In 1956 werd de auto gereviseerd en kreeg hij een krachtigere 5,4 l van 325 pk. Vanaf 1957 werd ook een 4-deurs model met verlengde wielbasis gemaakt onder de naam Excellence.
In 1959 werd de Facel Vega HK500 geïntroduceerd met een 5,8 l en later zelfs een 6,3 l van 360 pk. In 1960 werd de sportwagenmarkt aangeboord met de Facellia. Deze kleinere cabriolet had een 4-cilinder van 1,6 l van Franse origine die onbetrouwbaar was en een tragische fout zou blijken. Later werd die door een 1,8 l van Volvo vervangen. Het was echter al te laat en de verliezen op dit model stapelden zich op.
In 1961 verscheen de Facel Vega II. Door het lagere gewicht van 1633 kg en de 390-pk motor was die nog sneller dan de toch al snelle I. De zaken gingen echter slecht en het bedrijf had vers geld nodig. Credit National was bereid tot een lening van 6 miljoen Franse frank op voorwaarde dat twee partners werden gevonden. Van de Franse overheid moest nog een derde partner worden gevonden. Daardoor werd
Jean Daninos minderheidsaandeelhouder en nam hij ontslag als algemeen directeur. Hij werd nu technisch directeur. De nieuwe algemene directeur beloofde alle Facellia-klanten een nieuwe motor. Zo'n 300 gingen daarop in. Dit kostte niet alleen een pak geld maar kwam ook slecht over waardoor de verkoop in elkaar stortte en enorme verliezen werden geleden.
Credit National schrapte 2 miljoen van de beloofde lening en op de algemene aandeelhoudersvergadering van 10 juli 1962 werd besloten het faillissement aan te vragen. Jean Persin werd de nieuwe directeur en die probeerde samen met Daninos het bedrijf te redden. De verbeterde Facellia F2, de Facel Vega III en de Facel Vega 6 werden gelanceerd. Die krikten de verkoop weer op maar niet voldoende. In juli 1963 werd het bedrijf nog 1 jaar gegeven om er weer bovenop te komen. Dat lukte echter niet en op 31 oktober 1964 werd de productie stopgezet.
[bewerk] Modellen
| Model | Productiejaren | Productieaantal |
|---|---|---|
| Facel Vega I | 1954-1958 | 352 |
| Facel Vega HK 500 | 1958-1961 | 490 |
| Facel Vega Excellence | 1958-1964 | 152 |
| Facel Vega Facellia | 1959-1963 | ~1500 |
| Facel Vega II | 1961-1964 | 180 |
| Facel Vega Facellia F2 | 1961-1963 | - |
| Facel Vega III | 1963-1964 | - |
| Facel Vega 6 | 1964 | - |
[bewerk] Externe links
- (nl) Detailfoto's
- (en) Facel Vega club
- (en) Britse Facel Vega Club
- (en) Foto's van verschillende modellen
- (de) Best classic cars
