Clementine van Orléans
Clementine van Orléans (Neuilly-sur-Seine, Frankrijk, 6 maart 1817 – Wenen, Oostenrijk, 16 februari 1907), Prinses van Saksen-Coburg-Gotha, was de dochter van koning Lodewijk Filips van Frankrijk en diens echtgenote, Marie Amalie van Bourbon-Sicilië, dochter van koning Ferdinand I der Beide Siciliën.
[bewerk] Huwelijk en gezin
Ze was erg ambitieus en zocht naar een man, die in de toekomst waarschijnlijk koning zou worden. Als dochter van de Franse koning had ze een groot aantal huwelijkskandidaten, waaruit ze prins August van Saksen-Coburg-Gotha koos. Ze trouwden op 20 april 1843 te Saint-Cloud, Frankrijk. Clementine zou ongelijk krijgen: August zou nooit koning worden. Ze kregen vijf kinderen:
- Ferdinand Filips (1844-1921), trouwde met prinses Louise van België, de oudste dochter van koning Leopold II van België
- Lodewijk Augustus (1845-1907), trouwde met Leopoldine van Bragança, een dochter van Peter II van Brazilië
- Marie Adelheid Clotilde (1846-1927), trouwde met Jozef van Oostenrijk, een zoon van Jozef van Habsburg-Lotharingen
- Marie Louise Amalie (1848-1894), trouwde met Maximiliaan Emanuel, Hertog in Beieren, de zoon van Maximiliaan Jozef in Beieren en dus de broer van Elisabeth van Oostenrijk-Hongarije
- Ferdinand (1861-1948), hij zou tsaar van Bulgarije worden
[bewerk] Koningin-moeder
Nadat ze in 1848 aan het einde van haar vader’s regering Frankrijk was ontvlucht, leefde ze in Wenen, waar haar echtgenoot een officier was in het leger van Oostenrijk-Hongarije. Ze realiseerde zich dat ze nooit koningin zou worden en vestigde al haar hoop op Ferdinand, haar favoriete kind. Clementine koos Bulgarije uit voor zijn koningschap en was druk in de weer om voor Ferdinand’s verkiezing tot Prins van Bulgarije te zorgen.
Clementine representeerde Ferdinand vaak in andere Europese landen. Er werd gezegd dat ze een erg grote invloed had op haar zoon. Ze was erg populair bij het Bulgaarse volk, omdat ze veel geld aan het volk schonk: ze doneerde bijvoorbeeld vier miljoen frank aan een spoorweg, waardoor Bulgarije bij het Europese treinnetwerk werd betrokken.
Naarmate ze ouder werd, kon Clementine steeds slechter horen. Ze stierf in 1907 te Wenen op 90-jarige leeftijd. Ze werd begraven in Coburg.
