Camillo Golgi
Camillo Golgi (Corteno, 7 juli 1843 - Pavia, 21 januari 1926) was een Italiaans arts, bekend om zijn onderzoek naar het centrale zenuwstelsel en malaria.
[bewerk] Biografie
Camillo Golgi studeerde medicijnen aan de universiteit van Pavia, waar hij in 1865 afstudeerde. Hierna ging hij werken in het ziekenhuis van Pavia: het St. Matteo. In 1881 werd hij hoogleraar Pathologie aan de universiteit van Pavia, waar hij de oorzaken van malaria bestudeerde. Kort daarna trouwde hij met Donna Lina Aletti en vestigde zich in Pavia. In 1906 ontving hij samen met Santiago Ramón y Cajal de Nobelprijs voor zijn werk aan de structuur van het zenuwstelsel. Op 21 januari 1926 overleed hij te Pavia.
[bewerk] Werk
Zijn belangrijkste werk was gericht op het centrale zenuwstelsel. Hij ontdekte een kleuringstechniek voor zenuwweefsel die het mogelijk maakte om individuele neuronen zichtbaar te maken, waarbij zowel het cellichaam , de uitlopers (dendrieten en axonen) als de synaptische contactpunten (ook wel spines genoemd) zwart gekleurd worden. Deze kleuring wordt nog steeds gebruikt en is vernoemd naar diens bedenker (de Golgi kleuring), maar wordt ook wel de 'black reaction' genoemd vanwege het zwart worden van de neuronen. Andere ontdekkingen van Golgi zijn een speciaal sensorisch orgaantje in de pezen van spieren en het Golgi-apparaat, een organel in cellen dat verantwoordelijk is voor het verwerken en het sorteren van eiwitten en enzymen. Zijn werk aan malaria toonde de parasiet die betrokken is bij malaria aan en hij beschreef de bijbehorende typen koortsen.
[bewerk] Externe links
Nobelprijs voor geneeskunde 1906
| Winnaars van de Nobelprijs voor de Fysiologie of Geneeskunde (1901-1925) |
|
1901: Behring | 1902: Ross | 1903: Finsen | 1904: Pavlov | 1905: Koch | 1906: Golgi, Ramón y Cajal | 1907: Laveran | 1908: Mechnikov, Ehrlich | 1909: Kocher | 1910: Kossel | 1911: Gullstrand | 1912: Carrel | 1913: Bárány | 1919: Bordet | 1920: Krogh | 1922: Hill, Meyerhof | 1923: Banting, Macleod | 1924: Einthoven |
