Bernhard Möller

Johann Bernard Wilhelm Maria Möller (Rotterdam, 31 oktober 1923 - Groningen, 26 april 1999) was sinds 24 juli 1949 priester en stond vanaf 28 juni 1969 tot aan zijn overlijden als bisschop aan het hoofd van het bisdom Groningen.

Möller werd bisschop in een uiterst roerige tijd. Er manifesteerde zich binnen de katholieke Nederlandse kerkprovincie een krachtige progressieve stroming die in deze jaren het beeld van de Nederlandse kerk domineerde. Tegen die achtergrond moet ook hij geplaatst worden. Zo was Möller voor zijn wijding en tot 1967 hoofd van het filosoficumDijnselburg, voorportaal van het grootseminarie van het aartsbidom Utrecht. De seminaries waren in deze jaren progressieve broedplaatsen. Bovendien had Möller in de jaren voorafgaand aan zijn wijding de mogelijkheid gezien om ook vrouwen tot het ambt te wijden. Als laatse kan erop gewezen worden dat Möllers wijding tot bisschop in 1969 plaatsvond tijdens een zeer experimenteel vormgegevn dienst in Zuidlaren.

Toch zou Möller zich als bisschop gematigd opstellen. De Diocesane Pastorale Raad van het bisdom had zelfs een minder dominante en medebeslissende positie dan onder Möllers voorganger Petrus Antonius Nierman. Wel gaf Möller wel veel ruimte an zowel mannelijke als vrouwelijke pastorale werkers. Tegen het einde van zijn bestuur -daartoe gedrongen door een zeer ernstig priestertekort- vroeg Möller in Rome zelfs verruiming van hun bevoegdheden aan (getuige zijn bij kerkelijk huwelijk en ziekenzalving). Rome willigde het verzoek niet in.

Möller had een zwakke gezondheid. Onder meer onderging hij een niertransplantatie. Complicaties leidden tot zijn overlijden in 1999. Een emninent geleerde -onder de Nederlandse bisschoppen ethisch expert- en geliefd bisschop ging heen.