Peĉenegoj
El Vikipedio
Historio > Antikvaj gentoj
Peĉenegoj estas malaperinta nomada, turkaj popoloj. Ili vivis inter la Volgo kaj la Uralo, kiam fine de la 9-a jc. forpelis ilin la kazaroj. Ili trapasis la Volgon kaj – en alianco kun la Bizanca imperio - forpelis la hungarojn el iliaj Sud-Rusiaj teritorioj (la hungaroj nomis tiun areon Levedio) ĉe la Nigra Maro. Ili poste sekvis la hungarojn kaj okupis Etelkoz-on (neprecize difinebla areo), sed poste en la 10-11-a jc. ili malfortiĝis kaj fuĝis parte al la Hungara Reĝlando. Ili setliĝis en la okcidenta kaj suda parto de Hungario kiel limgardistoj, sed ankaŭ en aliaj lokoj. Alia parto de la popolo migris al la Bizanca imperio kaj ankaŭ gardis la limon. Parto de ili pli poste reiris al Sud-Rusio, sed la tuta popolo malaperis, kunfansdiĝis ĝis fino de la 12-a jc.
La hungara nomo de la peĉenegoj estas besenyő (pron. beŝenjoe), kiu aperas en nomoj de vilaĝoj, kie ili setliĝis: Besenyőd, Besenyőtelek, Besenyszög, Besnyő, aŭ rimarkeble Bezenye
vidu kumanoj
