Yerba mate
Z Wikipedii
Yerba mate, herba mate, mate, indiańskie caa mati, caa mate – wysuszone, zmielone liście ostrokrzewu paragwajskiego, niekiedy również świeże, przygotowane do robienia naparu popularnego głównie w krajach Ameryki Południowej (Argentynie, Paragwaju, Urugwaju, Brazylii), także w niektórych krajach Bliskiego Wschodu, głównie w Syrii i Libanie.
Nazwa yerba mate, wymyślona najprawdopodobniej przez jezuitów, pochodzi od przekształconego łacińskiego słowa herba – zioło i mati co w języku keczua oznacza tykwę, którą wykorzystuje się do parzenia zioła. Indiańska nazwa naparu to caa.
Jest ona rośliną o leczniczych właściwościach, dzięki temu, że posiada dużo witamin i minerałów, takich jak sód, potas, magnez czy wapń. Zawiera ksantynowe związki chemiczne, m.in kofeinę, która w odniesieniu do mate często nazywana jest mateiną.
Picie mate jest swoistym "rytuałem", w Ameryce Południowej wita się nią nawet nieznanego przybysza. Mate spożywa się przez bombillę – metalową słomkę, bardzo często posrebrzaną lub pozłacaną. Słomkę taką wymienia się co 3-4 miesiące. Niektóre słomki są wykonane z czystego złota, srebra czy innego szlachetnego metalu i nie wymagają wymiany.