Wzgórza Sokólskie
Z Wikipedii
Wzgórza Sokólskie - pasmo wzgórz pomiędzy dolinami Biebrzy i Świsłoczy w województwie podlaskim, ciągnące się wzdłuż wschodniej granicy Polski od Lipska do Krynek - nazywane również Wzgórzami Dąbrowsko–Sokólskimi. Położone są w gminach: Kuźnica Białostocka, Szudziałowo, Sokółka.
Wzgórza Sokólskie obejmują powierzchnię około 1300 km². Cechują się występowaniem wysokich wzgórz morenowych, kemowych i ozowych przypominających krajobraz pojezierzy, jednak bez istniejących współcześnie jezior. Ukształtowane zostały w najstarszym stadium zlodowacenia bałtyckiego (ok. 12 tys. lat temu), a ich materiałem narzutowym są przyniesione przez lodowiec skały ze wschodniej Finlandii i Karelii.
Na Wzgórzach znajduje się wał morenowy, biegnący od wsi Jałówka przez Rozedrankę do Podkamionki. Wysokość położonych na wschód od Sokółki wzniesień dochodzi do 240 m n.p.m. W kierunku południowym od Sokółki dostrzec można górujący nad krajobrazem, płaski stożek glacjofluwialny (227 m n.p.m.) porośnięty przez lasy będące pozostałością Puszczy Buksztelskiej.
Najwyższe wzniesienie Góra Wojnowska (na wschód od Sokółki) osiąga 238 m n.p.m., inne wyższe pasma to Góry Karpackie - 229 m npm.
Część wzgórz Sokólskich (38742 ha) stanowi obszar krajobrazu chronionego.