Telumehtar
Z Wikipedii
Telumehtar – fikcyjna postać ze stworzonej przez J.R.R. Tolkiena mitologii Śródziemia.
Informacje na jego temat znajdują się w Dodatkach do trzeciej części Władcy pierścieni.
Postać ta nie pojawia się w ekranizacji powieści (reżyseria Peter Jackson).
- W angielskim oryginale – Telumehtar Umbardacil
- Przekład Marii Skibniewskiej – Telumehtar Umbardacil (Umbardakil)[1]
- Przekład Jerzego Łozińskiego – Telumehtar Umbardakil
- Przekład Marii i Cezarego Frąców – Telumehtar Umbardacil
Uwaga: W dalszej części artykułu znajdują się szczegóły fabuły lub zakończenia utworu.
Telumehtar (ur.? rok Trzeciej Ery – zm. 1850 rok Trzeciej Ery) – Dúnadan, dwudziesty ósmy król Gondoru. Był synem Tarondora. Na tron wstąpił w 1798 roku. Panował do końca swego życia, przez 52 lata. Za jego rządów Korsarze z Umbaru dokonywali łupieżczych napadów na całe wybrzeże Gondoru. Zaniepokojony tym monarcha zebrał silną armię i w 1810 roku zdobył Umbar, włączając go do królestwa (w tej wojnie zginęli ostatni potomkowie Castamira). Po tym zwycięstwie Telumehtar przybrał przydomek Umbardacil. Jego następcą był Narmacil II. Monarcha miał jeszcze jednego syna imieniem Arciryas.
Imię Telumehtar pochodzi z języka quenya i znaczy w tej mowie Szermierz nieba (ewentualnie Rycerz nieba). Przydomek Umbardacil również jest słowem quenejskim – znaczy Zwycięzca Umbaru.
Poprzednik Tarondor |
Królowie Gondoru | Następca Narmacil II |
––––
- ↑ Ta forma wystepuje w starych wydaniach Władcy pierścieni.