Szisza
Z Wikipedii
Sheesha, polski odpowiednik - szisza (arab. شيشة) (nazwa egipska), zwana też nargilą (arab. نرجيلة) (nazwa pochodząca z Libanu), lub argilą (arab. أرجيلة), lub hookah (arab. حقة, urdu حقہ) to rodzaj fajki wodnej tradycyjnego na Bliskim Wschodzie i w Azji przedmiotu do palenia.
Zbudowana jest ona z:
- najczęściej szklanego naczynia (często także miedzianego lub ceramicznego) zdobionego elementami orientalnymi, do którego nalewa się wodę
- metalowej rury (często ozdobionej finezyjnymi wzorami) nakładanej na wierzch, pełniącej rolę jednocześnie korka jak i odpowiadającej za doprowadzanie powietrza i odprowadzanie dymu; zakończonej podstawką lub glinianym nakładanym naczynkiem na mokry tytoń, tzw. melasę.
- elastycznej rurki (wykonywanej pierwotnie ze skóry), także często metalowej powleczonej materiałem lub plastikowej, zdobionej, zakończonej metalowym bądź drewnianym ustnikiem, przez którą zaciąga się dym powstały w szklanym naczyniu.
Mokry tytoń w wielu różnych smakach w fajce wodnej nie jest palony bezpośrednio. Przykrywa się go podziurkowaną folią aluminiową lub specjalnie dopasowanym sitkiem, i na nią kładzie specjalnie do tego przeznaczone okrągłe węgielki. Niektóre fajki posiadają także specjalne kominki by osłonić węgielki, dzięki którym fajka pali się dłużej. Poprzez zaciąganie powietrza przez wąż, węgielek tli się i podgrzewa znajdujący się pod nim tytoń. Powstający dym przechodzi przez wodę w zbiorniku, która ochładza go i filtruje.
Tytoń do fajki wodnej zawiera o wiele mniej nikotyny niż dym papierosowy. Jest on bezpieczniejszy dla naszego organizmu jak i płuc. W pewnych przypadkach palenie z sziszy jest zalecane osobom nerwowym, gdyż dym ten neutralizuje adrenalinę produkowaną przez nadnercza. Na biesiadach arabskich dzieciom podawane są specjalne tytonie owocowe i karmelowe których palenie jest dla dzieci znakomitą zabawą i rarytasem.
Szisza w Egipcie jest bardzo popularna. Egipcjanie lubią zbierać się wieczorami i palić podczas wspólnych pogaduszek. Również podczas oprowadzania grup turystycznych przewodnicy często otrzymują sziszę na czas zwiedzania od właściciela zwiedzanego obiektu, np. fabryki alabastru, a turystom podawana jest carcadee, czyli herbata z hibiskusa.
