Quasimodo (postać literacka)
Z Wikipedii
Quasimodo (ur. ok. 1467; zm. 1482 w Paryżu) - postać fikcyjna, dzwonnik z Notre-Dame, król karnawału roku 1482 i zabójca w afekcie swego opiekuna archidiakona jozalskiego Klaudiusza Frollo, uosobienie brzydoty i dobroci serca, bohater powieści Wiktora Hugo Katedra Marii Panny w Paryżu.
Imię Quasimodo to łacińska nazwa pierwszej niedzieli po Wielkanocy zwanej przewodnią. Właśnie wtedy Qasimodo został odnaleziony pod bramą Katedry.
Gdy wyrósł, przypominał coś na kształt kwadratowego olbrzyma. Nos miał czworoboczny, lewe oko malutkie, krzaczastą brew, oko prawe przykryte ogromną brodawką, popękane wargi i kieł z nich wystający, zęby krzywe i wyszczerbione, rozdwojony podbródek. Miał olbrzymią głowę ze zjeżonymi rudymi włosami, ogromny garb pomiędzy łopatkami i mniejszy garb na piersi, przedziwnie poskręcane nogi, ogromne stopy i ręce. Wyraz jego twarzy przy tym był mieszaniną złośliwości, zdziwienia i smutku a mimo pokraczności sprawiał wrażenie niesłychanie silnego, zwinnego i odważnego.
Ludność Paryża wierzyła, że utrzymywał konszachty z diabłem, a spotkanie z nim ciężarnej kobiety mogło sprawić, że urodzi potwora.
Postać Quasimodo dzięki licznym adaptacjom (zob. musical, balet) stała się bardziej popularna niż sama powieść Hugo, a jego miłość do pięknej cyganki Esmeraldy weszła na stałe do kanonu kultury popularnej.
Adaptacje często odchodzą od oryginału Hugo. Na przykład w popularnej animacji Disneya The Hunchback of Notre-Dame z 1996 roku Quasimodo nie jest głuchy i potrafi mówić.
