Przestrzeń Lindelöfa
Z Wikipedii
Przestrzenie Lindelöfa to rodzaj przestrzeni topologicznych studiowanych w topologii ogólnej.
Spis treści |
[edytuj] Definicja
Niech (X,τ) będzie przestrzenią topologiczną. Powiemy, że X jest przestrzenią Lindelöfa jeśli z dowolnego pokrycia otwartego tej przestrzeni można wybrać podpokrycie przeliczalne.
Inaczej mówiąc: jeżeli przestrzeń ta jest sumą pewnej rodziny otwartych podzbiorów tej przestrzeni, to można wybrać spośród nich przeliczalnie wiele zbiorów, które w sumie również dadzą całą przestrzeń.
[edytuj] Uwagi o nazewnictwie i o historii
- Jak z wieloma innymi pojęciami w matematyce, nie ma pełnej zgodności co do użycia terminu przestrzeń Lindelöfa. Niektorzy autorzy wymagają dodatkowo aby rozważana przestrzeń była regularna (patrz np. monografia Engelkinga[1]). Czytelnik literatury topologicznej powinien zawsze upewnić się co do znaczenia terminów stosowanych w danym artykule czy też ksiązce.
- Pojęcie przestrzeni Lindelöfa było wprowadzone w 1929 przez Aleksandrowa i Urysohna[2], a nazwa tych przestrzeni ma uhonorować fińskiego matematyka Lindelöfa. W 1903 Lindelöf udowodnił że z każdej rodziny otwartych podzbiorów można wybrać podrodzinę przeliczalną o tej samej sumie.
[edytuj] Przykłady
- Zbiór liczb rzeczywistych z naturalną topologią jest przestrzenią Lindelöfa.
- Przestrzeń metryczna jest przestrzenią Lindelöfa wtedy i tylko wtedy, gdy spełnia drugi aksjomat przeliczalności.
- Każda przestrzeń zwarta jest (oczywiście) przestrzenią Lindelöfa.
- Rozważmy zbiór liczb rzeczywistych wyposażony w topologię τS generowaną przez przedziały [a,b) dla a < b. Tak więc {[a,b):a < b} jest bazą topologii τS. Przestrzeń topologiczna jest nazywana prostą Sorgenfrey'a. Jest ona przestrzenią Lindelöfa.
[edytuj] Własności
- Dowolna przestrzeń spełniająca drugi aksjomat przeliczalności jest przestrzenią Lindelöfa, lecz nie na odwrót – przestrzeń Lindelöfa nie musi spełniać drugiego aksjomatu przeliczalności. Np prosta Sorgenfrey'a wspomniana powyżej nie ma bazy przeliczalnej.
- Każda regularna przestrzeń Lindelöfa jest normalna.
- Każda domknięta podprzestrzeń przestrzeni Lindelöfa jest też przestrzenią Lindelöfa.
- Otwarta podprzestrzeń przestrzeni Lindelöfa nie musi być przestrzenią Lindelöfa; na przykład, każda przestrzeń topologiczna jest otwartą podprzestrzenią swojej kompaktyfikacji jednopunktowej (uzwarcenia w sensie Aleksandrowa).
- Ciągły obraz przestrzeni Lindelöfa jest przestrzenią Lindelöfa.
- Każda przeliczalnie zwarta przestrzeń Lindelöfa jest zwarta.
[edytuj] Bibliografia
- ↑ Engelking, Ryszard; General Topology; Helderman, Berlin, 1989. Strona 192. ISBN 3-88538-006-4
- ↑ Alexandroff, P.; Urysohn, P. Mémoire sur les espaces topologiques compacts dédié à Monsieur D. Egoroff. Verhandelingen Amsterdam 14, Nr. 1, 93 S. (1929)