Krzywe Lissajous
Z Wikipedii
Krzywe Lissajous (figury Lissajous) to w matematyce krzywe opisane przez równania parametryczne
opisujące drgania harmoniczne. Tą rodzinę krzywych zbadał Nathaniel Bowditch w 1815, badania kontynuował Jules Antoine Lissajous.
Kształt krzywych jest szczególnie uzależniony od współczynnika a/b. Dla współczynnika równego 1, krzywa jest elipsą, ze specjalnymi przypadkami okrąg (A = B, δ = π/2 radianów) oraz odcinek (δ = 0). Inne wartości współczynnika dają bardziej złożone krzywe, które są zamknięte tylko gdy a/b jest liczbą wymierną.
Jedną z metod uzyskiwania krzywych Lissajous jest podanie na wejścia oscyloskopu, pracującego w trybie XY, dwóch sygnałów sinusoidalnych o częstotliwościach pozostających w stosunku a/b. Ciekawy efekt uzyskuje się również, gdy stosunek tych częstotliwości jest minimalnie różny: dzięki płynnej zmianie fazy (parametru δ) uzyskuje się dobrą iluzję trójwymiarowości - krzywa wydaje się "obracać". W najprostszm przypadku a ≈ b otrzymujemy efekt "kręcącej się monety".
Krzywe Lissajous są czasem wykorzystywane w projektach graficznych jako logo.
Poniżej zamieszczono przykłady krzywych Lissajous o parametrach δ = π/2, a = b, a nieparzyste, b parzyste, |a − b| = 1.