Kruk
Z Wikipedii
Kruk | |
Systematyka | |
Domena | eukarioty |
Królestwo | zwierzęta |
Typ | strunowce |
Podtyp | kręgowce |
Gromada | ptaki |
Podgromada | Neornithes |
Nadrząd | neognatyczne |
Rząd | wróblowe |
Podrząd | śpiewające |
Rodzina | krukowate |
Gatunek | kruk |
Podgatunek | C. corax corax C. corax hispanus C. corax laurencei C. corax tingitanus C. corax canariensis C. corax varius C. corax principalis C. corax kamtschaticus C. corax tibetnus C. corax sinuatus |
Nazwa systematyczna | |
Corvus corax |
Kruk (Corvus corax L., 1758) - duży ptak osiadły z rodziny krukowatych zamieszkujący w zależności od podgatunku:
- Corvus corax corax - Eurazja od Półwyspu Skandynawskiego, Wysp Brytyjskich i wschodniej Francji po Lenę (między Jenisejem a Leną oraz wokół Bajkału współwystępuje z C. c. kamtschaticus). Na południu granicę zasięgu stanowią Pireneje, Półwysep Apeniński, Półwysep Bałkański oraz północno-wschodnia Azja Mniejsza, Zakaukazie, północny Iran, środkowa Wołga oraz południowy Ural i Kazachstan. Współwystępuje z C. c. hispanus na Sardynii oraz prawdopodobnie na Korsyce i Sycylii. W Polsce szeroko rozpowszechniony, ale niezbyt liczny ptak lęgowy; jego liczebność jednak wzrasta.
- Corvus corax hispanus - Półwysep Iberyjski, Baleary i (wraz z C. c. corax) Sardynia
- Corvus corax laurencei (syn. C. c. subcorax) - wschodnia Grecja, Cypr, Turcja, Lewant, Mezopotamia, Iran i tereny od dolnej Wołgi i Zakaukazia po wschodni Kazachstan, Sinkiang, Afganistan, Pakistan i północno-zachodnie Indie
- Corvus corax tingitanus - północna Afryka
- Corvus corax canariensis - Wyspy Kanaryjskie
- Corvus corax varius - Islandia i Wyspy Owcze
- Corvus corax principalis - północna i wschodnia część Ameryki Północnej i Grenlandia
- Corvus corax kamtschaticus - wschodnia Syberia i Kamczatka oraz Mongolia, północna Mandżuria, dorzecze Amuru i Hokkaido. Między Leną i Jenisejem współwystępuje z C. c. corax.
- Corvus corax tibetanus - góry Azji Środkowej od Tien-Szanu po Pamir
- Corvus corax sinuatus - od Gór Skalistych po Nikaraguę.
- Cechy gatunku
- Największy z krukowatych, wielkości jastrzębia, znacznie większy od wrony i gawrona. Rozpiętością skrzydeł dorównuje myszołowowi. Najinteligentniejszy z naszych ptaków.
- Obie płci ubarwione jednakowo. Upierzenie czarne z metalicznym połyskiem. Duży, masywny dziób. Głowa duża, na podgardlu charakterystycznie nastroszone pióra. Długi, klinowaty ogon.
- Świetnie lata, w czasie toków wykonuje akrobacje powietrzne. Często szybuje. W locie silne uderzenia skrzydeł wydają charakterystyczne, świszczące dźwięki.
- Głos: dźwięczne, głębokie, gardłowe krakanie - krótkie "krr".
- Wymiary średnie
- dł. ciała ok. 65 cm
rozpiętość skrzydeł ok. 120-150 cm
waga ok. 1000 g - Biotop
- Obrzeża dużych kompleksów leśnych, gdzie starodrzew przeplata się z bujnymi łąkami, w pobliżu rzek i zbiorników wodnych, pola poprzecinane kępami wysokich drzew. Zamieszkuje prawie wszystkie typy krajobrazu, również w górach.
- Gniazdo
- Na wierzchołku wysokiego drzewa, najczęściej iglastego o gęstej koronie, a w górach na półce skalnej. W niektórych regionach Polski (Wielkopolska, Mazowsze) gniazduje na słupach trakcji elektrycznej. Gniazdo zbudowane z gałęzi i patyków, wyściełane mchem, trawami i sierścią.
- Jaja
- W marcu składa 5-6 różnobiegunowych, silnie wydłużonych jaj o średnich wymiarach 46x33 mm, o tle zielonkawym lub niebieskawym z brunatnymi plamkami.
- Wysiadywanie
- Od złożenia pierwszego jaja trwa ok. 20-23 dni. Pisklęta opuszczają gniazdo po ok. 5-6 tygodniach.
- Pożywienie
- Wszystkożerny, jednak głównie pokarm zwierzęcy - drobne ssaki, ptaki, owady, dżdżownice, często padlina, również odpadki ze śmietników.
- Ochrona
- Objęty ochroną gatunkową.
Zobacz też: