Katedra Polowa Wojska Polskiego

Z Wikipedii

Masz nowe wiadomości (różnica z poprzednią wersją).


Kościół pw. Najświętrzej Maryji Panny Królowej Polski
Katedra Polowa Wojska Polskiego pw. Najświętrzej Maryji Panny Królowej Polski
Data budowy	1642, 1701
Data zniszczenia	1944
Data zburzenia	1656
Wyznanie	Kościół rzymskokatolicki
Rodzaj	katedra
Wezwanie	Najświętrzej Maryji Panny Królowej Polski
Architekt	Jakub Fontana
Budulec	pierwotnie drewno, od 1701 cegła
Obecnie	Katedra Polowa Wojska Polskiego pw. Najświętrzej Maryji Panny Królowej Polski
Galeria zdjęć w Wikimedia Commons

Katedra Polowa Wojska Polskiego pw. Najświętrzej Maryji Panny Królowej Polski w Warszawie - katedra wojskowa kościoła rzymskokatolickiego w Polsce położona na terenie archideicezji warszawskiej przy ul. Długiej 13/15 w Warszawie.

[edytuj] Historia

W miejscu dziejszej katedry w 1642 r. na polecenie Władysława IV stanął mały drewniany kościół ojców Pijarów, jednak niedługo później spłonął on w czasie szwedzkiego natarcia na Warszawę. Kościół postanowiono odbudować i już w 1701 r. stanął nowy tym razem murowany obiekt sakralny.

W 1834r. władze zaborcze przekazały kościół Rosyjskiej Cerkwi Prawosławnej która w latach 1835 - 1837 dokonała adaptacji budynku do liturgii prawosławnej. Pijarska świątynia stała się katedrą prawosławną diecezji warszawskiej pod wezwaniem Najświętszej Trójcy. W 1919 r. katedrę zwrócono Kościołowi rzymskokatolickiemu i podniesiono go do godności Katedry Wojska Polskiego. W okresie okupacji kościół należał do niemieckich katolików i ich duszpasterzy.

Władze komunistyczne zlikwidowały ordynariat polowy toteż katedra tylko z nazwy była "polowa". Od 1992 r. kościół przy ul. Długiej na nowo stał się matką wszystkich polskich kościołów garnizonowych.