Imbir lekarski
Z Wikipedii
| Imbir lekarski | |
 |
|
| Systematyka | |
| Domena | jądrowce |
| Królestwo | rośliny |
| Podkrólestwo | naczyniowe |
| Nadgromada | nasienne |
| Gromada | okrytonasienne |
| Podgromada | Magnoliophytina |
| Klasa | jednoliścienne |
| Podklasa | imbirowe |
| Nadrząd | imbiropodobne |
| Rząd | imbirowce |
| Rodzina | imbirowate |
| Rodzaj | imbir |
| Gatunek | imbir lekarski |
| Nazwa systematyczna | |
| Zingiber officinale | |
| Rosc. | |
Imbir lekarski (Zingiber officinale Rosc.) - gatunek rośliny uprawnej z rodziny imbirowatych (Zingiberaceae). W stanie dzikim obecnie nie występuje. Pochodzi prawdopodobnie z Melanezji.
 |
| Kłącze imbiru lekarskiego |
[edytuj] Charakterystyka
- Łodyga
- Pędy płonne osiągają wysokość do 1,5 m. Pędy kwiatowe krótsze, łuskowate i bezlistne.
- Liście
- Duże, lancetowate, siedzące.
- Kwiaty
- Zebrane w kłosowate kwiatostany. Mają barwę zielonkawożółtą z fioletową warżką.
- Korzeń
- Grube, mięsiste kłącze o jasnobrązowej barwie.
- Biotop
- Sadzi się go zwykle w cieniu, hoduje w tropikach.
- Uprawy
- Powszechnie uprawiany na Jamajce, w Indiach, Australii. Nadaje się do uprawy doniczkowej.
[edytuj] Zastosowanie
- Roślina uprawna:
- Historia uprawy: Jadalne kłącze imbiru jest rośliną przyprawową, znaną w Azji już 3000 lat temu. Stamtąd przewieziony przez Fenicjan dotarł nad Morze Śródziemne - początkowo jako środek płatniczy. Przez następne lata Aleksandria była najważniejszym ośrodkiem importu imbiru. W XIII wieku Arabowie przenieśli imbir do Afryki Wschodniej, Portugalczycy na początku XVI wieku - do Afryki Zachodniej, a Hiszpanie - na wyspy Morza Karaibskiego.
- Sztuka kulinarna: Imbir jest przyprawą znaną na całym świecie. Używa się jej głównie w kuchni azjatyckiej. Ma specyficzny, silny aromat z odświeżającą, nieco słodkawą nutą, zaś w smaku jest palący i lekko gorzki. Ów ostry smak i zapach zawdzięcza dużej ilości olejków eterycznych: gingerolu, zingeronu i citralu.
- Młode, sześciomiesięczne kłącza można spożywać jak warzywo, kandyzować lub konserwować w syropie cukrowym. Starsze, dziewięciomiesięczne kłącza suszy się i używa jako przyprawy do biszkoptów, zup, pieczonego mięsa, a także do deserów i kawy. W Anglii używa się imbiru do produkcji pierników oraz piwa typu ale. Z imbiru można również robić wino.
- Imbir wchodzi również w skład ostrej wschodniej przyprawy - curry.
- Jest uważany za afrodyzjak.
- Wartości odżywcze (w 100 g produktu):
- Roślina lecznicza: Działa na trawienie i krążenie krwi. Łagodzi bóle żołądkowe i zębów, wzmaga apetyt. Pobudza system odpornościowy organizmu. Pomaga przy przeziębieniach, kaszlu, nieżytach gardła i oskrzeli. Zapobiega mdłościom. Obniża poziom cholesterolu. Dezynfekuje jamę ustną.
