Greta Garbo
Z Wikipedii
Greta Garbo, właściwie Greta Lovisa Gustafsson (ur. 18 września 1905 w Sztokholmie – zm. 15 kwietnia 1990 w Nowym Jorku), szwedzka aktorka.
Była najmłodsza z trojga rodzeństwa, miała siostrę Alvę i brata Svena. W wieku 13 lat rzuciła szkołę i pracowała w zakładzie fryzjerskim. Wspomagała finansowo zubożałą rodzinę i pomagała matce opiekować się schorowanym ojcem. Później pracowała w domu towarowym, występowała w tym czasie w reklamach prasowych i wystąpiła raz w filmie reklamowym. Wtedy postanowiła związać swoje życie z aktorstwem, studiowała. Została zauważona przez Mauritza Stillera i obsadzona w kilku szwedzkich filmach (m.in. tzw. szkoły szwedzkiej, a potem jednym niemieckim. Wiele lat później powiedziała o Stillerze, który był homoseksualistą, że był jedynym mężczyzną, którego chciała poślubić.
W 1925 roku przybyła ze Stillerem do Nowego Jorku gdzie zaczęła się jej amerykańska kariera aktorska. Amerykańska publiczność dobrze ją przyjęła i Garbo udanie wystąpiła w popularnych filmach kina niemego „Kusicielka”, „Symfonia zmysłów” i „Władczyni miłości”.
Była jedną z nielicznych gwiazd kina niemego, która udanie kontynuowała karierę w filmie dźwiękowym. Jej dalsza filmografia zawiera wiele udanych obrazów „Anna Christie”, „Anna Karenina”, „Królowa Krystyna”, „Dama Kameliowa” i „Pani Walewska”. W 1929 roku umiera siostra Garbo, Alva. Aktorka chciała wybrać się na pogrzeb, jednak producenci mieli do niej inne plany. Obowiązywał ją kontrakt i musiała zagrać w kolejnych filmach. W 1939 roku wystąpiła w jej pierwszym filmie komediowym – „Ninoczka”, któremu towarzyszył reklamowy slogan „Garbo się śmieje”.
W roku 1941 wystąpiła w filmie „Dwulicowa kobieta” (Two-Faced Woman). Film okazał się całkowitą klapą. Nie został dobrze przyjęty przez krytyków i publiczność. Greta Garbo nie przyjęła już żadnej roli, na zawsze wycofując się z filmu i życia publicznego.
Greta Garbo zyskała przydomek boska Greta.
Jej prochy są pochowano na cmentarzu Skogskyrkogården w Sztokholmie.
