Granat obronny wz.33
Z Wikipedii
wz.33 | |
Dane podstawowe | |
---|---|
Państwo | Polska |
Przeznaczenie | granat obronny |
Historia | |
Dane techniczne | |
Masa | 600g |
Typ zapalnika | wz.Gr.31 |
Użytkownicy |
Granat obronny wz.33 – granat obronny polskiej produkcji, używany w czasie wojny obronnej w 1939 r. przez Wojsko Polskie. Granat obronny wz.33 był odlewany z żeliwa i posiadał nacięcia ułatwiające fragmentację granatu. W dolnej części był oznaczony literami onaczającymi odlewnię, która wykonała korpus granatu:
Korpusy granatów wykonanaych przez odlewnię Końskie posiadały również z drugiej strony granatu wygrawerowane kropki, oznaczające odlewnie 1, 2 lub 3. Granat obronny wz.33 wyposażony był w zapalnik uderzeniowy wz.Gr.31. Granat obronny wz.33 rozrywał się na wiele fragmentów, które mogły razić cele żywe w promieniu 100 m, dlatego też należało go rzucać zza przeszkody. Dwa granaty obronne wz.33 oraz dwa granaty zaczepne wz.24 stanowiły podstawowe wyposażenie żołnierza II Rzeczypospolitej. Noszone były w chlebakach.