Garb Dzikowca

Z Wikipedii

Masz nowe wiadomości (różnica z poprzednią wersją).

Garb Dzikowca
Megaregion	Pozaalpejska Europa Środkowa
Prowincja	Masyw Czeski
Podprowincja	Sudety z Przedgórzem Sudeckim
Makroregion	Sudety Środkowe
Mezoregion	Góry Sowie
Mikroregion(y)	Garb Dzikowca
Zajmowane jednostki administracyjne	Województwo dolnośląskie powiat kłodzki

Garb Dzikowca – małe pasmo górskie w Sudetach Środkowych w południowo-wschodniej części Gór Sowich w południowo-zachodniej Polsce w województwie dolnośląskim.

[edytuj] Opis

Garb Dzikowca to niedługie dwuczłonowe pasmo wzgórz położone po południowej stronie głównego pasma Gór Sowich i Gór Bardzkich, pomiędzy Woliborzem i Słupcem a Czerwieńczycami i Dzikowcem. Po stronie zachodniej oddzielone jest od macierzystego masywu Obniżeniem Noworudzkim, a po stronie wschodniej graniczy z Kotliną Kłodzką. Pasmo położone między Wzgórzami Włdzickimi a Górami Sowimi i Górami Bardzkimi ciągnie się równolegle do Gór Sowich w kierunku południowo-wschodnim na długości ponad 8 km od potoku Woliborki do potoku Czerwionek, maksymalna szerokość pasma 2,2 km. Pasmo podzielone jest na dwie części doliną potoku Dzik. Część zachodnio-północną z górą Kamiennik (557 m n.p.m.) i na dłuższą część wschodnio-południową z najwyższą górą Przykrzec (602 m n.p.m.).

[edytuj] Rzeźba

Cały obszar pasma jest górzysty, przecięty w poprzek doliną potoku górskiego na dwa segmenty z wyraźnie zaznaczonymi wzniesieniami, rzadko zaludniony o zalesionych szczytach. Większość obszaru zajmują łąki i pola uprawne.

[edytuj] Krajobraz

Krajobraz niskich gór, wyżyn i wysoczyzn rozciętych przez potoki i systemy ich bocznych dolinek. Szczyty kopulaste z wyraźnym podkreśleniem zboczy. Większość obszaru zajmują łąki. Krajobraz częściowo przeobrażony.

[edytuj] Budowa geologiczna

Wzgórza powstały na oderwanym i wypiętrzonym fragmencie formacji skalnej Masywu Czeskiego. Zajmują północno-wschodni fragment niecki śródsudeckiej oraz bloku sowiogórskiego. Zbudowane są z utworów czerwonego spągowca, głównie piaskowców, zlepieńców, wapieni i łupków oraz górnokarbońskich zlepieńców, w których występują pokłady węgla kamiennego.

Na górę strony

[edytuj] Klimat

Na opisywanym obszarze brakuje stacji meteorologicznych, co utrudnia szczegółowsze określenie panujących tu warunków klimatycznych. Są one zbliżone do terenów sąsiednich. Najkorzystniejsze warunki klimatycznie są u podnóża oraz w piętrze do ok. 400-500 m n.p.m. Średnia temperatura roczna oscyluje tu w granicach 7 °C. Najcieplejszym miesiącem jest lipiec, najzimniejszym styczeń. Okres wegetacyjny ma zróżnicowaną długość w zależności od wysokości terenu i trwa od ok. 220 dni w dolinach do ok. 190 dni na północnych zboczach szczytowych.

[edytuj] Roślinność i zwierzęta

Wyższe partie Garbu Dzikowca porastają lasy świerkowe i świerkowo–bukowe, miejscami z domieszką brzozy, modrzewia i innych gatunków. Świat zwierzęcy nie różni się specjalnie od innych części Sudetów. Z większych zwierząt mają tu swoje siedliska: jeleń, muflon, sarna i dzik. W zróżnicowanym dla Sudetów, świecie ptaków na terenie wzgórz występuje: jarząbek, sowa włochata, pluszcz, krzyżodziób świerkowy, kilka gatunków jastrzębi. Z mniejszych ssaków można spotkać nietoperze, lisa, łasicę, wiewórkę.

Na terenie wzgórz występują skupiska roślinności górskiej objęte prawną ochroną na uwagę zasługują: oset górski – dziewięćsił bezłodygowy, wawrzynek wilczełyko, liczne storczyki, goryczki, pierwiosnki, lilia złotogłów oraz kilka gatunków traw.

[edytuj] Wody

Wzgórza należą do zlewiska Morza Bałtyckiego. Głównymi rzekami odwadniającymi wzgórza są rzeki Woliborka, Czerwionek i Dzik oraz ich dopływy zbierające wody ze zboczy. Odwadniające Garb potoki spływają dolinami do ujść.