Eärnur
Z Wikipedii
Eärnur – fikcyjna postać ze stworzonej przez J.R.R. Tolkiena mitologii Śródziemia.
Wspominają o nim przez bohaterowie Władcy pierścieni. Informacje na jego temat znajdują się w Dodatkach do trzeciego tomu powieści. Wzmiankę o nim można znaleźć w Silmarillionie.
Postać ta nie pojawia się w ekranizacji Władcy pierścieni (reżyseria Peter Jackson).
- W angielskim oryginale – Eärnur
- Przekład Marii Skibniewskiej – Eärnur (Earnur)[1]
- Przekład Jerzego Łozińskiego – Eärnur
- Przekład Marii i Cezarego Frąców – Eärnur
Uwaga: W dalszej części artykułu znajdują się szczegóły fabuły lub zakończenia utworu.
Eärnur (ur.? rok Trzeciej Ery – zm. 2050 rok Trzeciej Ery) – Dúnadan, trzydziesty trzeci i ostatni król Gondoru z Linii Południowej (panował 7 lat). Był synem Eärnila II. W 1974 roku został wysłany na czele armii z pomocą dla zagrożonego królestwa Arthedainu. Zjawił się jednak za późno, gdy wojska Angmaru pod wodzą Czarnoksiężnika podbiły już cały kraj. Gondorczycy nie wycofali się – wokół nich skupiły się resztki Dúnedainów z Arthedainu, jak i oddziały elfów z Lindonu i Rivendell oraz garstka hobbitów z Shire'u. Cała ta Armia Zachodu starła się w bitwie pod Fornostem (1975 rok) z wojskami Angmaru i zwyciężyła. Pod koniec batalii Eärnur spotkał się z Czarnoksiężnikiem, lecz nie stawił mu czoła, gdyż jego przerażony koń poniósł go. Mimo zwycięstwa syn Eärnila pałał żądzą odwetu, chcąc zmyć hańbę, jaką się okrył.
W 2043 roku wstąpił na tron i wówczas Wódz Nazgûli, władający (od 2002 roku) Minas Morgul, wyzwał go na pojedynek. Od przyjęcia wyzwania powstrzymał monarchę namiestnik Mardil. Jednak w 2050 roku ponowiono wyzwanie i Eärnur ruszył z niewielkim pocztem do Minas Morgul, skąd nigdy nie wrócił ani on, ani nikt z jego orszaku. Najpewniej króla zdradziecko pojmano i zakatowano na śmierć w lochach twierdzy.
Eärnur nigdy nie pojął żony i nie pozostawił potomka, więc władzę w imieniu króla zaczął sprawować namiestnik Mardil.
Eärnur znany był ze swojej dumy, porywczego charakteru i wielkiego zamiłowania do rycerskiego rzemiosła. Przez całe swoje panowanie nie dbał o nic, prócz wojska. Z wielką namiętnością brał udział w turniejach.
Imię Eärnur (jego pełna forma to Eärendur) pochodzi z języka quenya i znaczy w tej mowie Miłujący morze (ewentualnie Oddany morzu, Żeglarz).
| Poprzednik Eärnil II |
Królowie Gondoru | Następca brak bezpośredniego nastepcy |
[edytuj] Przypis
- ↑ Ta forma występuje w starych wydaniach Władcy pierścieni.
