Dziadowice

Z Wikipedii

Masz nowe wiadomości (różnica z poprzednią wersją).


Dziadowice
Województwo	wielkopolskie
Powiat	turecki
Gmina	Malanów
Sołtys	Grzegorz Wągiel
Położenie	51° 59' N 18° 21' E
Populacja (2004) - liczba ludności	494
Strefa numeracyjna (do 2005)	63
Kod pocztowy	62-709 (poczta: Malanów)
Tablice rejestracyjne	PTU

Dziadowice – wieś w Polsce położona w województwie wielkopolskim, w powiecie tureckim, w gminie Malanów.

Wieś Dziadowice leży na trasie Turek – Konin, blisko granicy gminy Malanów i gminy Tuliszków. Zamieszkuje je blisko 500 mieszkańców w 106 gospodarstwach. Mieszkańcy wsi to w dużej części rolnicy, wielu z nich zatrudnienie znajduje w pobliskim Malanowie, a także w Turku.

W 2001 roku powstał Zespół Ludowy, nazwany przez jego członków Jarzębinki.

[edytuj] Historia

Pierwsza pisana wzmianka dotycząca miejscowości Dziadowice widnieje w XV-wiecznej poznańskiej księdze ziemskiej. Według niej niejaki Florian z Żychlina sprzedał Janowi z Kalinowy – wojewodzie kaliskiemu całe wsie Dziadowice, Kotwasice i Piętno.

Kolejnym właścicielem tych ziem został syn owego wojewody, Mikołaj Zaręba. Udziały w majątku mieli również jego bracia Krzysztof i Jan. To oni właśnie pod dług zaciągnięty od Jana Jesiołowskiego zastawili wieś Piętno wraz z młynem wodnym, położonym między Dziadowicami a Piętnem. Zaręowie w XVI wieku byli takżę właścicielami Tuliszkowa, Wielopola, Sarbicka i Ogorzelczyna.

W 1531 roku Zarębowie wydzierżawili wieś Stanisławowi Górskiemu. Z biegiem lat udziałowców majątku przybywało. W XVII-wieczny poznańskich księgach ziemskich znajduje się zapis z 1634 roku, który mówi, że Katarzyna z Leszna, wdowa po Adamie Sędziwoju Czarnkowskim, wojewodzie łęczyckim oraz staroście pyzdrskim i międzyrzeckim, część majątku w tym Dziadowice, które otrzymała w spadku po Zarębach, podarowała córce Teresie, żonie Krzysztofa Opalińskiego z Bnina, starosty śremskiego.

W 1667 roku Dziadowice trafiły w ręce Jana Karola Opalińskiego, syna zmarłego starosty. W 1762 roku udziały w Dziadowicach uzyskuje Jan Nepomucen Mycielski, starosta ośnicki. Częściowo sprzedaje je w 1775 roku Konstantemu Bnińskiemu. Kolejnych części pozbywa się rok później na rzecz Jerzego Waniewskiego.

W 1788 roku w inskrypcjach kaliskich ksiąg ziemskich umieszczono zapis, z którego wynika, że właścielec Dziadowic był wówczas A. Rudnicki.

W XIX-wiecznym Słowniku Geograficznym Królestwa Polskiego znajduje się krótka wzmianka dotycząca Dziadowic:

Wieś w powiecie tureckim, gmina Piętno, parafia Malanów. W 1827 roku było tu 21 domów i 191 mieszkańców.

Ostatnim właścielem dziadowickich włości był Emil Iwańczyk z Piętna.

W latach 1975-1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa konińskiego.

[edytuj] Szkoła podstawowa

W miejscowości funkcjonuje szkoła podstawowa, którą założono w 1918 roku. Swoim zasięgiem obejmuje Dziadowice oraz Dziadowice-Folwark i Bibiannę (od 1 września 2003 roku, wcześniej istniał tam oddział zamiejscowy).

Szkołę założono w 1918 roku. Początkowo mieściła się w domach prywatnych i posiadała cztery oddziały. Po wojnie systematycznie powiększano liczbę oddziałów, a od roku szkolnego 1966/67, aż do reformy oświaty w roku 1999, szkoła liczyła 8 klas.

Od połowy 2005 roku do sierpnia 2006 trwały prace budowlane, w ramach których gruntownie przebudowano istniejącą część szkoły, a także znacznie powiększono budynek, który obecnie stwarza dogodne warunki do nauczania.

28 września buskup pomocniczy diecezji włocławskiej, Stanisław Gębicki, podczas uroczystej mszy świętej w tutejszej kaplicy, poświęcił rozbudowany budynek szkoły.