Bractwo Świętego Piusa X

Z Wikipedii

Masz nowe wiadomości (różnica z poprzednią wersją).

Bractwo Kapłańskie Świętego Piusa X (lefebryści, Fraternitas Sacerdotalis Sancti Pii X, FSSPX) - międzynarodowe zgromadzenie zrzeszające tradycjonalistycznych księży katolickich których status prawny wewnątrz Kościoła pozostaje nieuregulowany. Bractwo posiada kilkuset księży i kaplice na wszystkich kontynentach. Do jego sympatyków należy między innymi ks. Stefan Somerville, kapelan Pasji. Obecnym przełożonym FSSPX jest bp Bernard Fellay.

Zobacz w Wikicytatach kolekcję cytatów o Bractwie Świętego Piusa

Stowarzyszenie powstało w łonie Kościoła rzymskokatolickiego w 1970 z inicjatywy abpa Marcelego Lefebvre'a. W Kościele posoborowym trwa nieustająca dyskusja teologiczna na temat statusu kanonicznego FSSPX. Lefebryści zarzucają posoborowemu Kościołowi (patrz Sobór Watykański II) szkodliwe innowacje doktrynalne i liturgiczne oraz "zapomnienie i złe traktowanie" Tradycji przez Kościół. FSSPX przeciwstawia się ekumenizmowi oraz dialogowi międzywyznaniowemu. Bractwo odrzuca zreformowany ryt Mszy św., wprowadzony przez papieża Pawła VI w roku 1969, uznając go za ważny, ale niegodny. Twierdzi, że reforma liturgii "sprotestantyzowała" obrzędy Mszy św. i usunęła z niej wiele istotnych elementów. Bractwo krytykuje usunięcie z nowego mszału modlitw wyrażających ofiarny charakter Mszy. FSSPX krytykuje również wprowadzenie do liturgii języków narodowych i usunięcie z niej łaciny, gdyż twierdzi, że wspólny język dla całego Kościoła świadczył o jego jedności i uniwersalności. Teologowie Bractwa odrzucają również celebrację mszy "w stronę ludu", przypominając, że kapłan, działający w liturgii in persona Christi ('w osobie Chrystusa'), staje się przewodnikiem zebranego ludu, prowadząc go do Boga i zarazem uobecniając Jego tajemnice. Symbolem tego jest zwrócenie kapłana w stronę ołtarza (a precyzyjniej: w stronę krucyfiksu na tabernakulum). Bractwo, doszukując się wielu uchybień w zreformowanym rycie mszalnym, celebruje wyłącznie ryt trydencki mszy.

W lipcu 1988 Jan Paweł II ogłosił w motu proprio "Ecclesia Dei", że abp Lefebvre i czterej wyświęceni przezeń biskupi zaciągnęli na siebie ekskomunikę latae sententiae (wiążącą mocą samego prawa), ponieważ udzielenie sakr biskupich miało miejsce bez mandatu Stolicy Apostolskiej. FSSPX uznało, że ekskomunika była od samego początku nieważna, gdyż zakazany czyn abp. Lefebvre popełnił sądząc, że jest w stanie wyższej konieczności związanej z kryzysem w Kościele, co zgodnie z kodeksem prawa kanonicznego zwalnia go z kary ekskomuniki, nawet gdyby się mylił.

W 2000 wznowione zostały rozmowy z Kurią Watykańską na temat uregulowania statusu Bractwa oraz wprowadzenia indultu generalnego dla Mszy Wszechczasów. Efektem tych rozmów było ogłoszenie w 2003 przez watykańską Pontyfikalną Komisję Ecclesia Dei komunikatu stwierdzającego, iż katolicy mogą bez grzechu wypełniać swój obowiązek niedzielny uczestnictwem w mszach sprawowanych przez księży FSSPX. Dialog został zintensyfikowany od czasu inauguracji pontyfikatu Benedykta XVI, który w sierpniu 2005 przyjął na audiencji prywatnej bpa Fellay`a.

W Polsce FSSPX działa od początku lat 90., ma przeorat w Warszawie oraz kaplice w Krakowie, Częstochowie, Chorzowie, Wrocławiu, Łodzi, Toruniu, Bajerzu, Sopocie, Lublinie, Rzeszowie i Tuchowie. Jego przełożonym jest ks. Karl Stehlin z Austrii. Bractwo posiada wydawnictwo Te Deum oraz wydaje pismo Zawsze Wierni.