Alexander Hore-Ruthven, 1. hrabia Gowrie
Z Wikipedii
Alexander Gore Arkwright Hore-Ruthven (6 lipca 1872 w Windsorze - 2 maja 1955 w Shipton Moyne w Gloucestershire), brytyjski arystokrata i polityk, gubernator generalny Australii, młodszy syn Waltera Hore-Ruthvena, 9. lorda Ruthven of Freeland i lady Caroline Gore, córki 4. hrabiego Arran.
Wykształcenie odbierał w Eton College, ale nie ukończył nauki, gdyż został wydalony ze szkoły z powodu słabego wzroku. W 1898 r. wstąpił do brytyjskiej armii. Brał udział w walkach w Sudanie jako kapitan 3 regimentu lekkiej piechoty górskiej (3rd Regiment, The Highland Light Infantry). 22 września, podczas walk pod Gedarif, zauważył egipskiego oficera leżącego rannego tuż przed atakującymi derwiszami. Narażając własne życie, Hore-Ruthven pobiegł oficerowi na pomoc i przeniósł go za linie 16 batalionu egipskiego. Za swoją postawę został odznaczony Krzyżem Wiktorii.
W 1905 r. został adiutantem lorda Dudley'a, Lorda Namiestnika Irlandii. Kiedy w 1908 r. Dudley został mianowany gubernatorem generalnym Australii, mianował Hore-Ruthvena sekretarzem militarnym. 1 czerwca 1908 r. poślubił Zarę Pollok (20 stycznia 1879 - 19 lipca 1965), córkę Johna Polloka. Alexander i Zara mieli razem dwóch synów:
- major Alexander Hardinge Patrick Hore-Ruthven (30 sierpnia 1913 - 24 grudnia 1942), zmarł z ran odniesionych podczas rajdu na Trypolis, ożenił się z Pamelą Fletcher, jego synem jest Alexander Ruthven, 2. hrabia Gowrie
- Alastair Malise Hore-Ruthven (2 sierpnia 1917 - 1918)
Po dwuletnim pobycie w Australii, w 1910 r. Hore-Ruthven udał się do Indii, gdzie kontynuował służbę wojskową. Brał udział w I wojnie światowej, na froncie francuskim i pod Gallipoli, gdzie został kilkakrotnie ranny. Wojnę zakończył ze stopniem brygadiera-generała. W latach 1919-1920 dowodził brytyjskimi wojskami w Niemczech. Przez następne lata sprawował różne funkcje w Sztabie Generalnym, aż do 1928 r., kiedy został mianowany gubernatorem Australii Południowej. Był w Londynie, kiedy mecz krykietowy w Adelaide, w 1933 r., wywołał napięcie w anglo-australijskich stosunkach. Hore-Ruthven odegrał znaczącą rolę w uspokojeniu sytuacji.
Jego kadencja jako gubernatora Australii Południowej dobiegła końca w 1934 r., ale już rok później został gubernatorem Nowej Południowej Walii oraz baronem Gowrie. W 1936 r. dokonania wojskowe oraz doświadczenie Gowriego sprawiły, że baron został mianowany 10. gubernatorem generalnym Australii. Na tym stanowisku Gowrie zyskał sobie sympatię Australijczyków, ale nie rzucał się za bardzo w oczy. Inna sprawa, że czasy w których gubernator był faktycznym władcą Australii już minęły, jednak Gowrie ustanowił pewien precedens, będąc pierwszym gubernatorem generalnym, który reprezentował państwo australijskie na zewnątrz (było to podczas wizyty w Holenderskich Indiach Wschodnich w 1938 r.). W kwietniu 1939 r. zmarł premier Joseph Lyons i Gowrie mianował tymczasowym premierem Earle'a Page'a. Była to jedyna okoliczność, kiedy gubernator decydował o obsadzie urzędów w Australii.
Gowrie starał się również zachować stabilność rządów australijskich, np. w 1940 r., kiedy to doszło do rozłamu w partii rządzącej UAP, Gowrie wezwał secesjonistów na audiencję i zarządał gwarancji, że poprą oni nowy rząd, co rzeczywiście nastąpiło. Podczas II wojny światowej wspierał brytyjską politykę, również udziałem w konflikcie wojska australijskiego. W 1943 r. przeprowadził inspekcję alianckich oddziałów w Australii i na Nowej Gwinei.
Kadencja Gowriego dobiegła końca we wrześniu 1944 r., ale sprawował on swoje funkcje do przybycia kolejnego gubernatora, którym został Henryk Windsor, książę Gloucester. W 1945 r. wrócił do Wielkiej Brytanii i został mianowany hrabią Gowrie. Otrzymał również tytuły zastępcy konstabla i gubernatora porucznika zamku Windsor. W 1948 r. został wybrany na prezesa Marylebone Cricket Club. Zmarł w swojej rezydencji w hrabstwie Gloucestershire.
Lord Gowrie był kawalerem Krzyża Wielkiego Orderu Świętego Michała i Świętego Jerzego, Krzyża Towarzyskiego Orderu Łaźni oraz Distinguished Service Orderu. Był członkiem Tajnej Rady. Był również związany z masonerią i wolnomularstwem.
Poprzednik - |
Baron Gowrie 1935-1955 |
Następca Alexander Ruthven, 2. hrabia Gowrie |
Poprzednik - |
Hrabia Gowrie 1945-1955 |
Następca Alexander Ruthven, 2. hrabia Gowrie |
Poprzednik George Bridges |
Gubernatorzy Australii Południowej 1928-1934 |
Następca Winston Dugan |
Poprzednik Philip Game |
Gubernatorzy Nowej Południowej Walii 1935-1936 |
Następca David Anderson |
Poprzednik Isaac Isaacs |
Gubernatorzy generalni Australii 1936-1945 |
Następca Henryk Windsor, książę Gloucester |