Łabędź krzykliwy
Z Wikipedii
| Łabędź krzykliwy | |
 |
|
| Systematyka | |
| Domena | eukarioty |
| Królestwo | zwierzęta |
| Typ | strunowce |
| Podtyp | kręgowce |
| Gromada | ptaki |
| Podgromada | Neornithes |
| Nadrząd | neognatyczne |
| Rząd | blaszkodziobe |
| Rodzina | kaczkowate |
| Podrodzina | gęsi |
| Plemię | gęśce |
| Rodzaj | łabędź |
| Gatunek | łabędź krzykliwy |
| Podgatunek | C. cygnus cygnus C. cygnus buccinator |
| Nazwa systematyczna | |
| Cygnus cygnus | |
Łabędź krzykliwy (Cygnus cygnus (L., 1758)) - duży ptak wodny z rodziny kaczkowatych, zamieszkujący w zależności od podgatunku:
- Cygnus cygnus cygnus - Palearktykę od Islandii po Kamczatkę. Zimuje w Europie oraz środkowej i wschodniej Azji. Przeloty w marcu - maju i wrześniu - listopadzie. W Polsce sporadycznie gnieździ się, liczny na wybrzeżu Bałtyku zimą i podczas przelotów.
- Łabędź trąbiący (Cygnus cygnus buccinator syn. C. buccinator) - podgatunek północnoamerykański, niekiedy wyodrębniany jako osobny gatunek.
- Cechy gatunku
- Jednolicie biały, dziób czarny z żółtą nasadą. Młode są szare, szatę białą uzyskują w 3 roku życia.
- Wymiary średnie
- dł. ciała ok. 150 cm
rozpiętość skrzydeł 200 cm
waga ok. 4,5 - 8,2 kg - Biotop
- Duże jeziora z pasem trzcin, śródleśne jeziorka, moczary, stawy i morskie wybrzeża. Zimuje na wybrzeżach morskich i w ujściach rzek.
- Gniazdo
- Na lądzie, rzadziej w płytkiej wodzie w trzcinach.
- Jaja
- W ciągu roku wyprowadza jeden lęg, składając 3 do 7 jaj w maju lub czerwcu.
- Wysiadywanie
- Jaja wysiadywane są przez okres 35 - 40 dni tylko przez samicę. Samiec czuwa w pobliżu gniazda i w razie potrzeby broni go. Młodymi zajmują się oboje rodzice.
- Pożywienie
- Części zielone roślin wodnych i ich nasiona. Pisklęta jedzą również drobne bezkręgowce.
- Ochrona
- Gatunek chroniony.
Zobacz też: przegląd zagadnień z zakresu biologii, fauna Polski, ptaki Polski.
 Łabędź trąbiący (Cygnus cygnus buccinator) |
 Cygnus cygnus cygnus |
