Zwartkoren
| Melampyrum | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
 Melampyrum nemorosum |
||||||||||
| Taxonomische indeling | ||||||||||
|
||||||||||
| Geslacht | ||||||||||
| Melampyrum |
Zwartkoren (Melampyrum ) is een geslacht van planten in de Bremraapfamilie. Het geslacht kent een 25?-tal soorten. De geslachtsnaam Melampyrum is afgeleid van het Griekse melas = zwart en pyros = graan. De achtergrond is dat wanneer de zaden met graan gemengd werden, het brood de neiging had om zwart te worden. Ook de Nederlandse naam Zwartkoren is hiervan afgeleid.
De planten in dit geslacht zijn halfparasieten. De onderste bladen zijn gaafrandig, de bovenste hebben vaak enkele grotere tanden, vooral tegen de bladvoet. De kelken hebben 4 tanden. De kroonbuis heeft geen spoor of uitzakking aan de voet. De bloem heeft 4 meeldraden. De hokken van de doosvrucht bevatten 1 of 2 zaden.
De habitat bestaat uit droge, zanderige plaatsen, vaak in of bij naaldbossen. De soorten zijn inheems in Europa maar een aantal komen ook in Noord-Amerika voor.
[bewerk] Taxonomie
Een aantal soorten in dit geslacht zijn:
- Hengel (Melampyrum pratense)
- Wilde weit (Melampyrum arvense)
Buiten Vlaanderen en Nederland komen o.a. voor:
- Melampyrum cristatum Kamzwartkoren
- Melampyrum lineare groeit op Vaccinium stamineum en mogelijk op Pinus strobus.
- Melampyrum nemorosum Lila/paarse topbladen, gele bloemen. Het geel kan bij oudere bloemen rood worden. Het verspreidingsgebied looopt van Scandinavië en midden-Europa tot de Oeral.
- Melampyrum sylvaticum
[bewerk] Ecologie
Planten in dit geslacht zijn voedselplant voor Eupithecia plumbeolata, Melitaea diamina, Melitaea didyma occidentalis, Mellicta athalia (Bosparelmoervlinder), Mellicta aurelia, Mellicta parthenoides, Opsibotys fuscalis, Phytomyza rostrata, Proclossiana eunomia en Schrankia costaestrigalis
