Zuigschijfvleermuis
| Zuigschijfvleermuis IUCN-status: Kwetsbaar |
|||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Taxonomische indeling | |||||||||||||
|
|||||||||||||
| Soort | |||||||||||||
| Myzopoda aurita Milne-Edwards & A. Grandidier, 1878 |
De zuigschijfvleermuis (Myzopoda aurita) is een vleermuissoort uit Madagaskar. Het is de enige soort uit de familie Myzopodidae. Recent is echter een tweede soort ontdekt, die nog niet wetenschappelijk beschreven is. Fossielen van vergelijkbare vleermuizen zijn bekend van het Pleistoceen van Oost-Afrika. Over de zuigschijfvleermuis is vrij weinig bekend.
Net als de hechtschijfvleermuizen uit Latijns-Amerika heeft de zuigschijfvleermuis zuignappen op de enkels en polzen, waarmee de vleermuizen zich kunnen vastzuigen aan bladeren. De zuignappen hebben echter een andere structuur, en hebben zich waarschijnlijk apart ontwikkeld. De staart is lang en steekt uit het staartmembraan. De zuigschijfvleermuis heeft vrij grote oren.
De zuigschijfvleermuis wordt gemiddeld 57 millimeter lang, met een 48 millimeter lange staart. De voorarmlengte bedraagt 46 tot 50 millimeter.
De soort komt voornamelijk voor in de regenwouden en secundaire wouden van Oost-Madagaskar, maar over de daadwerkelijke verspreiding is weinig bekend. Het dier is slechts aangetroffen op minder dan tien locaties in het oosten, en één in het westen van het eiland.
De zuigschijfvleermuis is een insecteneter, die zich waarschijnlijk voornamelijk met kleine motten, behorende tot de Microlepidoptera.
Waarschijnlijk rusten de zuigschijfvleermuizen op een palmblad, één individu is aangetroffen rustende op het blad van de reizigersboom (Ravenala madagascariensis).
