Walter Zinzen

Walter Zinzen (Antwerpen, 16 mei 1937) is een Vlaams journalist. Zinzen studeerde eerst bij de Witte Paters in Boechout en daarna aan de Katholieke Universiteit Leuven. Hij studeerde er respectievelijk filosofie en Germaanse filologie. In 1963 vertrekt hij naar Congo om er 3 jaar les te geven in Lumumbashi. Hij ontdekt er Afrika en die obsessie laat hem nooit meer los. Walter Zinzen begint als journalist bij de Gazet van Antwerpen en in 1967 gaat hij aan de slag bij de toenmalige BRT. Hij blijft bij de BRT (later VRT) tot aan zijn pensioen in 2002. Bij de VRT werkte hij als presentator, verslaggever en eindredacteur van Het Journaal, Terzake en Panorama. Ook had hij ooit zijn eigen programma, Zinzen. Tegenwoordig is hij op pensioen maar hij schrijft nog regelmatig opiniestukken voor De Standaard en geeft ook nog vaak lezingen.

Walter Zinzen is een zeer gerespecteerd man in de Vlaamse media. Vaak wordt zijn mening gevraagd over allerlei uiteenlopende onderwerpen, maar vooral over de binnenlandse politiek en Congo. Hij trekt vaak ten strijde tegen het Vlaams Belang en schreef ook een boek over de Belgische politiek: De wereld is een schouwtoneel maar wie doet de regie?. Hier stelt Zinzen dat de macht niet enkel in handen ligt van de parlementen, maar dat vooral de kiezers een verantwoordelijkheid dragen. De media zijn volgens Zinzen slechts de waakhonden van de politiek en kunnen alleen machteloos keffen. De echte macht ligt volgens hem bij de multinationals. Ook als Congo-expert publiceerde hij enkele boeken: Mobutu, van mirakel tot malaise en Kisangani, verloren stad.

[bewerk] Boeken

[bewerk] Mobutu, van mirakel tot malaise

Het boek is een vlotlezend non-fictie boek dat zeker aan te raden is. Uit het boek blijkt goed dat Walter Zinzen's hart bij de Balunda-etnie in Haut-Katanga ligt, waar Tshombe de belangrijkste vertegenwoordiger van was. Zinzen minimaliseert niet alleen de rol van Tshombe in de moord op Lumumba maar hij vergeet ook te vermelden dat Tshombe, net als Mobutu, al eens geld uit de staatskassen durfde te laten 'verdwijnen'.

[bewerk] De wereld is een schouwtoneel maar wie doet de regie?

In de proloog antwoord Zinzen al meteen op de vraag 'wie doet de regie?' met de zin: “In het democratische België voert het soevereine volk niet alleen de regie, het bepaalt ook welke stukken worden opgevoerd en het schrijft er zelfs de teksten van”. Volgens Zinzen heeft het staatshoofd minder macht dan hij laat uitschijnen. Medespelers in het toneel zijn ministers, ambtenaren, formateurs, cabinetards, academici, kiezers en verkozenen, kortom ongeveer iedereen. Zinzen legt de macht van het land bij de partijvoorzitters en in het bijzonder de premier. Volgens hem verliezen de verkiezingen dan ook alle zin en is er sprake van 'kiezersbedrog en volksverlakkerij'. Oplossingen bestaan erin dat de partijen voor de verkiezingen openlijk zouden zeggen met welke coalitiepartners ze in zee willen. Open voorakkoorden zouden duidelijkheid kunnen scheppen en het stemmer zinvoller maken. Zinzen : “Met mondjesmaat gehanteerd en mits een uitvoerige informatiecampagne biedt een volksraadpleging kansen op verfijning van de vertegenwoordigende democratie. Maar 'directe' democratie kan tot rampen leiden als ze systematisch wordt toegepast.” Zijn carrière remt zijn kritiek op de media duidelijk af en daarom is zijn kritiek op het tv-gedrag soms wat tegenstrijdig maar vaak ook to the point. Zinzen is zijn talent om zich te kunnen verwonderen en op te winden over bepaalde zaken nog niet verloren met het ouder worden