Verdrag van Londen (1930)
Het Verdrag van Londen was een vlootverdrag, dat op 22 april 1930 werd gesloten tussen de Verenigde Staten, Engeland, Frankrijk, Italië en Japan. Het voorzag in een regeling betreffende de sterkteverhouding tussen de oorlogsvloten van de betrokken naties, de toegelaten maximale tonnage van de schepen, alsmede het gebruik van onderzeeboten en vliegdekschepen. Het verdrag was een amendering en gedeeltelijke wijziging van het Verdrag van Washington (1922).
In het verdrag werden voor het eerst afspraken gemaakt over torpedobootjagers. Een torpedobootjager was een schip, kleiner dan 1850 ton en met maximaal 130 mm kanons. Het totale tonnage dat de verdragspartners in bezit mochten hebben was 150.000, 150.000 en 105.450 longton voor resp. de Verenigde Staten, het Verenigd Koninkrijk en Japan.
