Softdrug
Softdrugs (ook wel: lichte narcotica of lichte bedwelmingsmiddelen) zijn drugs waarvan geen fysieke verslavende verschijnselen zijn te verwachten, in tegenstelling tot harddrugs. Wel kan er een zekere geestelijke afhankelijkheid optreden bij veelvuldig gebruik. Bij hogere dosering ontstaat vaak angst, paniek en soms bewustzijnsverlies.
In juridische zin kan men stellen dat 'softdrugs' een (niet-juridische) term is voor de middelen die zijn genoemd op Lijst II van de Opiumwet.
Tot softdrugs wordt onder andere gerekend:
- Hasjiesj
- Hennep of Nederwiet, alsmede de gedroogde bladeren en bloemen van Cannabis Sativa var. Indica: marihuana
- een aantal antidepressiva en kalmerende middelen, waaronder diazepam, oxazepam en pyrovaleron.
Het wettelijk onderscheid tussen hard- en softdrugs is geïntroduceerd in Nederland. Inmiddels hebben enkele andere Europese landen, waaronder België, deze indeling deels overgenomen. Het onderscheid komt tot uiting in de strafmaat voor verschillende strafbare feiten en de opsporingsprioriteiten.
In andere landen, met name buiten Europa, wordt er geen onderscheid gemaakt tussen hard- en softdrugs, noch in handel in verdovende middelen of eigen gebruik. In de meeste landen staan er hoge straffen op het bezit van drugs. In enkele landen (zoals Singapore) kan er zelfs de doodstraf voor worden gegeven.
